|
Ar voyen d’en em assuri
Eveus hor silvidigues,
Eo beza d’ar Verc’hes Vari
Devot epad hor bues :
Certen eo hervez ar Scritur,
Dious ma c’hentent an Tadou ;
An experianç en assur,
Ar ræson ive er prou.
Etre cals a desteniou
A velomp er Scritur sacr,
E roan deoc’h unan pe ziou,
Considerit-hi ervad ;
D’ar Verc’hes e zint appliquet.
Gant an Ilis er Gouelyou
A vez dezi solaniset,
Evel pa vent e c’homsou.
Nep, emezi, am c’havo-me,
A gavo sur ar vues,
Ha digant an Autrou-Doue
A denno silvidigues ;
Ha piou bennac am henoro
Gant devocion fidel,
Hep douetanç en em assuro,
Eus ar vues eternel.
Rac-se p’or bes cavet Mari,
Evel a lavar un Tad,
Hon eus cavet moyen dreizi
Da obteni peb seurt mad ;
Impossubl eo e ve collet,
Eme daou Sant bras, hini
A guement so outi troet,
Ha consideret ganti.
Dre an ezperianç mêmès
E veleur pell amzer zo,
Ar re zo devot d’ar Verc’hes,
Sicouret ganti ato ;
Ar bec’heurien ar re vrassa
Dezi en em adresset,
O deveus oll gallet beza
Dre he moyen pardounet.
E peb leac’h eo bet invoquet
Hac e peb izom ive,
Ha bepret e deus disquezet
Mercou eus he c’harante.
Ha peguer bras eo ar c’hredit
E deveus dirac Doue,
Ispicial evit profit
Hac evit mad an ene.
M’ar c’hoantait e teue ar ræson
Da brouf deoc’h ar viryones,
Comprenit epquen à fæçon
He gallout, he madeles ;
Rac p’en deves un den gallout
Ha volontes vad ouspen,
E vez sujet da esperout
Diganta cals a zouten.
D’ar Verc’hes ne ell quet mancout
Eme unan an Tadou.
Na volontes-vad, na gallout
Da obteni deomp graçou ;
Rac gant he Map eo henoret,
Chenchet eo e carante
He entraillou, p’o deus douguet
Carantes Doue ive.
A eur pers ar Verc’hes Vari
A zo leun a vadeles,
Hac e deus c’hoant da brocuri
D’an oll o silvidigues ;
Hor Mam gommun eo (gant henor
Galvet Mam à drugares)
P’é deus roet deomp ûr Redemptor
Pehini eo hor bues.
Hi eo an Intercessores
Evidomp dirac Doue ;
Hy eo hor guir Alvocades,
Hac hor c’har muioc’h a-ze ;
Dreist pep tra mar he servichomp
Gant ûr guir devocion,
Certen e deveus evidomp
Tenerroc’h affeccion.
Chetu amâ an desteni
A ro deomp â guemen-se ;
Evidon-me sur, emezi,
Nep am c’har, m’o c’har ive ;
Mæs piou a ouffe lavaret
Peguement à garantes
E deveus-hi en o andret,
Na pe guer bras madeles !
Eus à eur perz-all e c’hellit
Cridi e zeo bras meurbet
Hac he gallout, hac he c’hredit,
Pa zeo gant Doue quer caret ;
Hy pehini so bet choaset
Dreist an oll grouadurien
Gant an eil færson an Dreindet
Enni d’en em ober den.
Ar c’henta Færson an Dreindet
E c’har eguis e verc’h quer,
Hac eguis e vam benniguet
E c’har an eil hor Salver ;
An trede ar Speret-Santel
E c’hâr c’hoas à dra certen,
Dre ma zeo e bried-fidel,
Evel ma oar pep christen.
O veza ta consideret
Gant an Dreindet evelse,
Pep gallout e deus recevet
Hac en doüar, hac en eê,
Ha m’ar deu da intercedi
Evit he servicherien,
E teu dezo da obteni
Ar c’hraç a gar da c’houlen.
Piou a vezo quen disourci
Eveus e silvidigues,
Na vezo ta devot dezi
Endra chômo e bues ?
Pa zeo ur voyen quen nerzus,
Evel m’hon eus disquezet,
Evit en em renta eürus
Gant ar Sent ha Santeset.
Ha ma lavarer eo ur sin
E vezo un den salvet,
Pa vez devot d’ar vam divin,
E c’haller couls lavaret,
Ma na vez quet devot dezi
Eo sin e vezo collet ;
Pa ze guir penaos eo dreizi
Ec’h antreer en eürusdet.
Dre valeur hac e neglichen
Va devocionou all,
Biquen houmâ ne zilessen,
Pa ven mêmès un den fall ;
Pe stad bennac en em gavin,
Em bezo da Vam Doue
Recours ato, ma c’hobtenin
Dreizi pardon d’am ene.
Rac ne deffe qüet ar galon
Da zont d'en em resolvi
D’am dilesel en abandon
En dra[sic] zuin d’e invoqui ;
O hano santel a Vari !
Dindan pini ne dle den
Dont jamæs da zisesperi,
M’ar car ober pinigen.
Rac-se Mari, mam â drues,
Refuch an oll bec’herien,
Chom a rin epad va bues
E toues o servicherien ;
Hac evit ma vezin salvet,
O caout deoc’h devocion,
Me ho suppli d’am c’hemeret
Didan ho proteccion.
|
