Ar voyen d’en em assuri
Eveus hor silvidiguez,
Eo beza d’ar Verc’hes Vari
Devot epad hor buez :
Certen eo, hervez ar Scritur,
Diouz ma c’hentent an Tadou,
An experianç en assur,
Ar ræson ive er prou.
Etre cals a destineou
A velomp er Scritur sacr,
E roàn deoc’h unan pe ziou,
Considerit-hi ervad ;
D’ar Verc’hes e zint appliquet.
Gant an Ilis er Gouelyou
A vez dezi solaniset,
Evel pa vent e c’homzou.
Nep, emezi, am c’havo-me,
A gavo sur ar vuez,
Ha digant an Autrou-Doue
A denno silvidiguez ;
Ha piou bennac am enoro
Gant devotion fidel,
Hep douetanç en em assuro
Eus ar vuez eternel.
Rac-se p’or bes cavet Mari,
Evel a lavar un Tad,
Hon eus cavet moyen dreizi
Da obteni pep seurt mad ;
Impossubl eo e ve collet,
Eme daou Sant bras, ini
A guement so outi troet,
Ha consideret ganti.
Dre an experianç memes
E veleur pell amzer zo,
Ar re zo devot d’ar Verc’hes,
Sicouret ganti ato ;
Ar bec’heurien ar re vrassa
Dezi en em adresset,
O deveus oll gallet beza
Dre he moyen pardonet.
E peb leac’h eo bet invoquet,
Hac en peb izom ivez,
Ha bepret e deus disquezet
Mercou eus he c’harantez.
Ha peguer bras eo ar c’hredit
E deveus dirac Doue,
Ispicial evit profit
Hac evit mad an ene !
Mar c’hoantait e teue ar ræson
Da brouf deoc’h ar viryonez,
Comprenit epquen ar fæçon,
He gallout, he madelez ;
Rac p’en devez un den gallout
Ha volontez vad ouspen,
E vez sujet da esperout
Digantâ cals a souten.
D’ar Verc’hes ne ell quet mancout,
Eme unan an Tadou,
Na volontez vad, na gallout
Da obteni deomp graçou ;
Rac gant he Mab eo enoret,
Chenchet eo e carantez.
He antraillou, p’o deus douguet
Carantez Doue ivez.
A eur perz ar Verc’hes Vari
A so leun a vadelez,
Hac e deus c’hoant da brocuri
D’an oll o zilvidiguez ;
Hor Mam gommun eo (gant enor
Galvet Mam a drugarez)
P’e deus roet deomp ur Redemptor
Pehini eo ho buez.
Hi eo an intercessores
Evidomp dirac Doue ;
Hi eo hor guir Alvocades,
Hac hor c’har muioc’h a ze ;
Dreist pep tra mar he servichomp
Gant ur guir devotion,
Certen e deveus evidomp
Tenerroc’h affection.
Chetu amâ an desteni
A ro deomp quement-se ;
Evidon-me sur, emezi,
Nep am c’har, m’ho c’har ive.
Mæs piou a ouffe lavaret
Peguement a garantez
E deveus-hi en o andret,
Na peguer bras madelez !
Eus a eur perz-all e c’hillit
Cridi e zeo bras meurbet
Hac he gallout, hac he c’hredit,
Pa zeo gant Doue quer caret ;
Hi pehini so bet choaset
Dreist an oll grouadurien
Gant an eil Ferson an Dreindet
Enni d’en em ober den.
Ar c’henta Ferson an Dreindet
E c’har eguis e verc’h quer,
Hac eguis e Vam benniguet
E c’har an eill, hor Zalver ;
An trede ar Speret-Santel,
E c’har c’hoas a dra certen,
Dre ma zeo e bried fidel,
Evel ma oar pep christen.
O veza ta consideret
Gant an Dreindet evelse,
Peb galloud e deus recevet
Hac en douar, hac en êe ;
Ha mar deu da intercedi
Evit he servicherien,
E teu dezo da obteni
Ar c’hraç a gar da c’houlen.
Piou a vezo quen disourci
Eveus e zilvidiguez,
Na vezo ta devot dezi
Endra chomo e buez ?
Pa zeo ur voyen quen nerzus,
Evel m’hon eus disquezet,
Evit en em renta eürus
Gant ar Zent ha Sentezet.
Ha ma lavarer eo ur sin
E vezo un den salvet,
Pa vez devot d’ar Vam divin,
E c’haller coulz lavaret,
Ma na vez quet devot dezi
Eo sin e vezo collet ;
Pa zê guir penaos eo dreizi
Ec’h antreeur en eürusdet.
Dre valeur hac e neglichen
Va devotionou all,
Biquen houmâ ne zilessen ;
Pa ven memes un den fall ;
Pez stad bennac en em gavìn,
Em bezo da Vam Doue
Recours ato, ma c’hobtenìn
Dreizi pardoun d’am ene.
Rac ne deffe quet ar galon
Da zont d’en em resolvi
D’am dilezel en abandon
Endra zeuìn d’e invoqui ;
O hano santel a Vari !
Dindan pini ne dle den
Dont jamæs da zisesperi,
Ma car ober pinijen.
Rac-se, Mari, mam a druez,
Refuch an oll bec’herien,
Chom a rìn epad va buez
E touez ho servicherien ;
Hac evit ma vezìn salvet,
O caout deoc’h devotion,
Me ho suppli d’am c’hemeret
Didan ho protection.
|
