WAR VEZ EUN AELIG
————
(Kinniget d’am mignon ar C’hommandant Ollivier-Henry, marvet vid ar Frans.)
Tinterez ar c’hleier a glevan tro-war-dro,
Hag e sav em spered éñvor va zud varo,
Aet holl, koz ha yaouank, bugaligou zoken,
D’ar broiou dizanve diouz lec’h ne zistro dén.
Hag e soñjan : « Eürus ar re zo diskennet
« E donder yén ar bez ’kreiz o floura gened,
« Gant o hunvreou koant, o zonjezonou flamm,
« Chomet difank o zreid en o bale divlam !
« Eürus dreist holl ar re zo plijet d’an aotro
« O adkemer arôg an deveziou c’hoero,
« Ha n ’o deus ket tañvaet krizderiou ar vuhe !
« Eürus ar re zo aet d’aeligou gant Doue !
Da botrig, va mignon, a oa unan anê :
E goanteri oa graet, siouaz ! evid an nê,
Hag e lagadigou ken don, ken hunvreüs,
A wel breman du-hont tôlennou dudîus.
War e vamm e paro dousder glan e lagad,
Pa deuy ar rann-galon da skorna d’ei he gwad,
Pe gant he dioujod gwenn an daelou da redek
O soñjal ’n he mabig ken koant, ken karadek !
Ha te, mignon, pa vi en riskl eus da vuhe
A berz enebourien, kléñvejou, loened goue,
Pa vo da benn pleget war gaerder da skrido,
Eun askelligou kuñv en dro d’id a drido.
Forz pegeit er bed-mañ e tougfet ho tinell
Dre holl vo deus ho c’heul mouez frealzus an ael :
« Eun tamm pennadig c’hoaz, va zud kêz, da c’hedal,
« Hag en em gavimp holl unanet er bed-all ! »
|
————
