Ha bez’ e oa va c’hi eus eur ouenn vat pe fall ?
N’oufen hen diskulia, pe ra vezin-me dall !
Kentoc’h e oa bihan, etre melen ha gwenn,
Gant diskouarn bechek [1] hag eul lost bigornen.
Ar pez a ouzon sur, e oa eur gwall-skraper,
Doujabl d’e genseurted, enebour d’ar c’hicher,
Boued ar gorden, fallakr, danjerus d’an estren.
Hep beza lamm deut-mat gant an amezeien.
Ouspenn-zé, dic’hailher, dantet er c’hoariou ;
Pel bragou ne fregas en hor plijaduriou ?
Evit se e tapas kalz a daoliou botez ;
Ha ganen-me, goude, ’voe fest ar skuberez…
Ar mammou a glemme, alïes hep rezon !
Gant an holl dorfejou e samment va mignon :
Mar kaved, e penn-ker Fistoulig ar Porz Kloz [2],
Eur chupen dibastel, Fistoulig ’vije kaoz.
⁂
Bloaz dek ha tri-ugent, o bloavez a anken,
A erc’h, a frim, a skorn, n’az ankouaïn bihen !
Ar Brusïaned fall a zismantre va bro ;
Hepken e kleved komz eus gwastadur tro-dro,
D’ar beure ’hed an deiz, e-pad an nozveziou,
En tïez, er c’hêriou, kouls ha war ar maeziou.
Dioueret a beuri, hep foenn, kolo, en noz,
Al loened o-unan n’o doa ket a repos :
Evit o distruja er parkou, er prajou,
Ar bleizi treut naonek ’zileze ar c’hoajou,
A viz du da c’houevrer, va c’hi tamm ne gouskas ;
Er porz, er prad, el leur, a bep tu e harzas.
Eun nozvez, goude koan, e c’hromellas meurbed.
’Lïes e voe klevet o tont d’e graou ’n eur red.
Antronoz n’her gwelis.... En deveziou war-lerc’h,
E kavjod e groc’hen er c’hoad e-mesk an erc’h.
|
