Ur flam quer pur

Eus Wikimammenn



GRÈD UN INEAN CARANTÉUS.
Ton : N° 185.

Ur flam quer pur
E santan dré hou cræç :
M’inean gredus e hum zoug, e hum bress,
Men douç Jesus, d’hou cârein hemb mesur ;
Mæs, ô men Doué, quer bras-é me misér,
Ma tougean hoah ne vouguehé imbèr
Ur flam quer pur.

Creinein e hran,
Guet eun ha guet dougeanç
Ne zehen hoah jamæs d’hobér offanç
D’un Doué quer mat, de Jesus e gâran :
Reit-t’ein perpet er secour a hou cræç,
Rac fragil-on ha tantet-on hemb cess,
Creinein e hran,

A ziffeah-caër,
A vremen me renonç ;
D’er bed, d’en diaul ha d’er hicg : me lar gronç
N’em feaheint mui na dré vil na dré gaër ;
Ind e houni guet ou doustér cruel ;
Mæs dehai ol brézel continuel
A ziffeah-caër.

Adieu, péhèd,
D’em guir me vou dalhabl ;
Ne chongein mui ém buhé miserabl,
Meit eid ouilein me fauteu hèd ha hèd ;
Té, me halon, te zou bet criminel,
Mæs lar bermen : me zou de Zoué fidel.
Adieu, péhèd.

O caranté !
O Jesus, ô joé douç !
O me ol vad ! ur grèd quer bras em pouss,
Ma ta men dar de ridêc nos ha dé !
Cârein Jesus, ô douç aboeissanç !
O me halon zou d’oh dré bréféranç ;
O caranté !


Câramb Jesus,
Ha bihuamb quer fidel,
Ma hellehemb én achimant merhuel
É caranté Jesus carantéus ;
Er vuhé vat e ya d’er marw santel,
Hag er marw mat d’er vuhé eternel.
Câramb Jesus.

Rec. Pourchasse.