Trede quevren - Ar c’huec’hvet Chabistr varnuguent

Frañsez a Sal

Introduction d’ar Vuez devot

troet gant Charlez ar Brizh.
Youen-Yan-Lois Derrien, 1779-1792 (?)  (p. 287-289)

---

AR C’HUEC’HVET CHABISTR
varnuguent.

Evit ar parlant, ha da guenta penaus e ranquer parlant a Zoue.

AR Vedecinet a guemer un anaoudeguez vras eus ar yec’het pe ar c’hlènvet en deveus un den, o sellet ouz e deaud ; hac hor c’homsou eo ar guir mercou ivez eus a galiteou hon ene. Dious ho comsou, eme hor Salver, e viot justifiet, ha diouz ho comsou e viot condaunet. Prest e taolomp hon dorn eleac’h ma santomp hor bez poan , ha quer prest e taolomp hon teaud eleac’h ma ema hor c’harantez hac hor plijadur. Mar d’ema ho carantez eta hac ho plijadur e Doue, e parlantot alies a Zoue en antretienou familier pere ho pezo gant tud ho ty, gant ho mignonet ha gant hoc’h ameseyen : ya, rac guenou an den just, eme ar Salmist, a vedito hac a songeo traou fur da lavaret, hac e deaud a barlanto hervez ma e just ha leal. Hac ec’his na emell ar guenan quen tra gant o begouigou nemet mel, evelse ivez ho teaud a vezo tempret ato a vel gant Doue, ha n’en devezo quet brassoc’h douçder eguet santout ar meuleudiou hac ar benedictionou eus e Hano sacr o redec entre ho musellou, evel ma e raportet evit Sant Frances pehini, o prononç an Hano santel eus an Autrou, a sune hac a lippe e vusellou ec’his pa dense achano un douçder ar vrassa.

Mæs pa gomsot a Zoue, comsit ato evel a Zoue, da lavaret eo gant reveranç ha gant devotion ; non pas oc’h ober ar suffisant nac ar prezeguer pe ar prezeguerez, mæs gant ar speret a zouçder, a garantez hac a humilite, o tistilla e quement ha ma ouzoc’h, evel a lavar ar C’hanticou sacr, ar mel dilicat eus an devotion hac eus an traou divin a veradigou eber e diou-scouarn unan hac eber e diou-scouarn un all ; o pidi Doue er secret eus hoc’h ene, ma plijo gantâ ober d’ar gliz santel-se tremen bete calon ar re pere ho cleo ; dreist peb-tra e ranquer ober an œuvr angelic-se en ur fæçon douç hac agreabl ; non pas evel o courrigea, mæs evel oc’h inspira : rac admirabl eo an nerz e deveus ar broportion douç hac amiabl eus a un dra vad bennâc evit gounit ar c’halonou.

Na gomsit jamæs a Zoue’ta nac eus an devotion, e maniel aquid pe dre accustumans hac e fæçon antretien, evel a reer en discoursou inutil, mæs hepquen gant attantion ha gant respet. Ar pez a lavaran evit lamet ur vanite notabl o deveus cals, pere a ra profession da veza devot, ha pere a lavar bep tro comsou santel ha fervant dre habitud hac e maniel a ziscours hep sonjal er pez a leveront ; ha goude o beza lavaret, e ra avis dezo ez int an hevelep tud ma tisquezont beza dre ar c’homsou caër-se ; ar pez ne de quet cousgoude.

Quememàn a aller da lavaret c’hoaz evit arreti ar goal acustumanç pehini o deveus cals a dud memes ar re zevod da brononç alies hep reveranç ebet an hano a Zoue, pe a Jesus, pe a Vari hac an seurt hanvou sacr-se, pere a glever bep tro en o guenou avisiou so-quen e farçou, e coleriou hac e discoursou impertinant, en despet d’an eil Gourc’hemen a Zoue pehini a zifen na brofanimp ha na guemerrimp ezvean an hanvou sacr ha santel pere a apparchant ouz Doue hac ouz ar Sent. ^[1]

1. Ar pennad moullet dre lizherennoù stouet a zo bet ouzhpennet gant ar Brizh, ha n'ema ket ebarzh en destenn orin. [Notenn gant Wikimammenn]