| ◄ D’al lenner | Reflexionou christen var Revolution Franç | Abrege eus a grimou ar Revolution ► |
P’eur eta, ô va Doue, e teuyo an termen
Ma velin c’hoas va c’hontre, douar ar Francisien !
Va c’horf zo pell diouto ; mes, nôs-de va speret,
Gant qement o deus grêt din, a sonj enne bepret.
Pemp bloas zo dija achu ma zon deut da Vrô-Sauz :
Pa zezir calz ar galon, e sqüizer o chortos ;
Mes, herve’r brud a glêvàn, labour huanadi
Am bo c’hoas, ha marteze biqen Franç na velin.
En bord an aud azezet bemdez var eur garec
E sqüizàn va daoulagad, ouz o derchel fixet,
Da c’hout ha me a velo eul lestr benac a Franç
Éru evit annonç din qêlou va delivranç.
Mes, e mâ reus ar pec’het hac hini ar muntrou
Hep na fin, na chenchamant, o ravaji va brô.
Petra dal din-me pelloc’h sònjal tremen ar môr?
Allas ! en Franç na souffrer na bêleg, na pastor.
Ah ! va maleur va-unan a vez nebeut a dra ;
Mes maleur ar gristeniez, ennes eo a laca
Da redec var va diou chod eur feunten a zaelou,
Pa sònjàn en abandon eus va denvedigou.
Truezus eo va doare, ha pitoyabl va stat :
Chasseet eus va c’hontre, ha collet va oll vat ;
Mes ar chagrin am devor, eo clêvet a bep tu,
Ar feiz, ar religion, en Franç a zo achu.
Ne allàn qet a gompren eur bobl qer gracius,
Qen poli, qen amiabl, güechal qer vertuzus,
En qen nebeut a amzer en deffe collet crenn
Pep santimant a enor, e c’hisjou, e greden.
Da zizamma va c’halon, da æza va speret,
E meus sònjet composi eur c’hantic brezonec,
Var maleuriou an amzer, dre ma credàn e vo
Util evit gloar Doue, ha profitabl d’am bro.
Dre agremant ar rimou, eur vouëz melodius
E deus calmet avichou sperejou furius,
Ha tennet huanadou deus calon eur mechant
A vije bet difficil da c’hounit autramant.
Mar dezirit soulaji eur buguel a zo clàn,
Invantit eur rismadel, canit eur son dezàn ;
Frotit gant dexterite mel deus bordou an tas,
Hac ec’h evo e remed, hep ma santo e vlas.
En dezir-ze, va broïs, e meus grêt ar verz-mâ,
Da essa c’hoas ho counid ; mes na ouffen cana,
Rac en eur vrô estranjour, va zeod stag ouz va staon,
Va oll rimou zo chenchet en canticou a gaon.
Avoalc’h eo din rapporti ; clasqet eun all an ton
Abominationou ar Revolution.
Neb a eure ar c’hrimou a lezàn d’o c’hana ;
Nemet re a velconi na meus eus o rima.
Tonniou ceder ha touchant, pellait eus va memoar,
Ne ma mui amzer ar joa, mes hini ar glac’har ;
Ne glêvan a bep costez nemet son an tocsin,
Trompill ar brezel civil ha trouz ar guillotin.
Ne velàn nemet monstrou dirac va daoulagad ;
Franç, goloed a bennou, ha rivierou a voad,
Dre oll o tivoguedi : an oll zo gant maleur
Gourvet en sqeud ar maro, hac o c’hortos e heur.
Dre urz tud veo a grimou, e reder d’an ifern,
Evel pa na ve na corf, nac ene da espern.
Ne fell dezo, er bed-mâ, na Roue d’o gouarn,
Nac er bed all, ma elfent, Doue ebet d’o barn.
O remors ! preòn an ene ha compagnun ar c’hrim,
Dibab din comzou picant hac heuill bremâ va rim ;
Gra santout d’ar Francisien o dizurz milliguet,
Ar sujet eus va daelou hac a rebech ar bed.
Disqüel dê ar grevustet eus o sacrilejou,
Mes hep ho disesperi, rac Doue da viro ;
D’am avisou charitabl mar prestont audianç,
M’o distroyo, marteze, hac a ya da gommanç.