|
Pichoun, a lavare va zad,
A ioa glaz enn he iaouankiz ;
D’ar foar, kerkoulz ha d’ar marc’had,
Pa’z eann gant sac’hadou gwiniz,
Ann holl a jome sebezet
Enn eur welet eul loen ken kaer ;
Ma n’em bije ket her c’haret,
Pichoun a ve bet gwerzet ker.
— Ma n’oa ket falvezet d’am zad
En einm zizober ouz Pichoun,
Me gav on doa great ennn dra vad,
Rag n’oa ket, o giz loen limoun,
Loen all ebet er Finister
Evid, evel-d-han, dibrada
Heb mouzat, enn eunn taol kolier,
Eur c’harrad euz ar re vrasa.
Me n’em euz ket anavezet
Pichoun, p’oa c’hoaz glaz he vlevenn ;
Her gwelet em euz ato treuet,
Koz kenan, ha gand eur bleo gwenn ;
Med ma ne veze starnet mui,
Da vihana, beteg mervel,
En deuz bet alo da beuri,
Ivez ato leun he rastel.
Karet oa gant braz ha bihan.
Euruz e venn c’hoaz hirio,
Ma c’hallfenn gwelet anezhan
Koz kenan evel kent, ha beo.
— Med eur vintin, pebez anken,
Pebez glac’har ha rann-galoun,
Pa weliz, e-c’harz he speurenn,
Maro-mik ar paour keaz Pichoun !
|
