— « Ar gerent, Lom, a yelo kounnar ruz enno. Mes n’eus forzh, re ziwezhat e vo. »
__ « Ne vo ket re ziwezhat, rak diouzhtu e lakaint ar voereb da regiñ he zestamant, da zeziritañ ac’hanomp, ha marteze e vezimp poursuet dirak an tribunal ? »
— « A ! la ! la ! gant Lomed eveldoc’h, ne rafe unan netra vat. Ma vije bet daou Job e Lanurgad, e vije bet echu ar c’hoari mil bell ’zo. Sklaer eo koulskoude n’he do ket amzer Mari da regiñ he zestamant, na kennebeut ar gerent da lakaat o fri en hon aferioù-ni. Rak, kerkent graet an testamant, ar voereb a yelo davet he zadoù kozh er bed all, gant div pe deir nozvezh satanazet ; mes ret eo kaout ur galon yac’h, tanfoeltr ! »
— « Yac’h eo va c’halon, Job. »
— « Bremañ, Lom, peogwir hon eus divizet diwar-benn priz al labour, gwelomp penaos e raimp al labour-se. Daou emaomp, div vag ez eus da gavout. C’hwi a yelo da glask bag ar Giouidig, ha me a zo o vont war-eeun da c’houlenn e hini digant Lukaz, skluzier Penn-ar-Pont. »
— « Koulskoude, Job, me a garfe e vefemp hon daou war ar memes bag. »
— « Ya, ya, evit ma rin al labour e-keit ma viot o sellout. Nann ! nann ! pep hini diouzh e du. Soñjit ; div vag o labourat war ar stêr a dalvezo deomp ur bennozh Doue brasoc’h a-berzh ar voereb. »
Degouezhet e oant e-tal ar stêr Aon. Neuze Job a bignas war-du Penn-ar-Pont. Lom a ziskennas betek Kiouidig.
