Pajenn:Riou - An ti satanazet.djvu/58

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
57
LITANIOÙ AN DIAOUL

An eil diaoul. — « E-tal ho kwele emañ o c’hortoz an eur merket dezhañ gant an Aot… »

Neuze an diaoul kentañ a lavaras d’e gamarad :

— « Azen ac’hanoc’h, arabat lavarout Aotrou Doue amañ ! An diaouled gwirion n’int ket evit lavarout an anv santel-se. »

— « Gwir eo, » eme an hini all ; « me a daolo evezh ; kendalc’homp ! »

Kenderc’hel a rejont. Ar voereb, gwall-spontet en he gwele, n’he doa ket klevet kement-se.

An diaoul kentañ. — « Ar gaouenn a hud er c’hoad ; a-raok ma ehano hudal, en do skoet an Ankoù e daol-morzhol war ho penn. »

An eil diaoul. — « Krenit en ho tizesper ! »

An diaoul kentañ. — « Ni a zo deuet amañ evit sammañ ac’hanoc’h war hor chouk, ha ne daimp ket kuit hep kas ganeomp da viken ar c’hounidegezh a zo bet prometet deomp. »

An eil diaoul. — « A ! maouez an diaoul, graet eo ganeoc’h. »

An diaoul kentañ. — « N’eus ket zoken en ho ti ur vuredad dour binniget. »

An eil diaoul. — « Abaoe pegeit amzer n’hoc’h eus ket lavaret ho pedennoù-noz ? »

An diaoul kentañ. — « Rouez eo ar pedennoù a zo merket evidoc’h er bed all. »

An eil diaoul. — « Pe pedennoù lavaret diwar beg an teod, hag ho spered o nijal war an avel noz. »

An diaoul kentañ. — « Alies, gwall alies hoc’h eus manket d’an oferenn. »