Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
36
AN TI SATANAZET
goustadikañ ma c’hellas, mes ur gwigour skiltr a zihunas krenn ar voereb.
Mari a savas war he c’hoazez.
— « Ouf ! » emezi, « n’on ket evit chom e repoz. »
— « Gwelloc’h emaoc’h, moereb ? »
— « Ya ! » emezi.
— « Kenkoulz eo deomp mont ac’han, » a silas Job e pleg skouarn Lom.
⁂
— « A ! mat eo, neuze, peogwir emaoc’h bremañ gwelloc’h. Mont a reomp bremañ da zebriñ hor merenn, ha, bremaik, e teuimp en-dro, en kas ho pefe ezhomm eus un dra bennak. »
— « Mat ! Kenavo emberr, paotred, ha bennozh Doue deoc’h ! »
⁂
Ar baotred a gemeras hent Lanurgad ; imoret-fall e oant o-daou. Job a rae da Lom gourdrouzoù ha rebechoù c’hwerv, ha Lom a responte :
— « Kre non de non ! me ’zo ur paotr digourdi…
Dalc’hit evidoc’h ho rebechoù. »
