Pajenn:RBV 1867-1 p221-226.djvu/4

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


War leuriou-kear, er marc’had, e weleur, a verniou,
Filsier nevez, ereet gant kerden plouzennou ;
Gwiniz ha kerc’h ha zegal zo daro da drouc’ha,
Ann tieged a dosta hag a c’houlenn prena.
 
Ker mintin hag ann heol, al labousedigou,
Ar vederien az a kroum a vagad d’ar parkou ;
Dindan ann taol ec’h hirvoud ar gorzen, ann toc’hed,
Hag, evel korfou maro, kerkend ind astennet.
 
Ar gwiniz hag ar zegal a vezo endrammet,
Ereed a foeskennou ha goude grac’hellet ;
Pa vezo troc’hed ann heiz, ar c’herc’h a zastumer,
Ha war al leur ez eond da c’hortoz ann dorner.
 
Na weleur ken a c’houistou, allaz ! e Breiz-Izel,
N’en d-euz ken a blijadur evel pa oann bugel,
O vont kreac’h-traoun d’al leuriou, korf-roched, diarc’hen,
O skei evel hon tadou war ho enebourien.