Pajenn:Quellien - Chansons et danses des Bretons.djvu/97

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
85
gwerz et sonn


— Ha d’ac’h, em’ehi, ma dousik kloarek ;
Nemet ma goadisan n’a red.

— Me, ’m’ehan, n’ho koadisan ket
Nag en zell da ober na n’on ket ;

N’am e biken ann ardianz
D’ho koulenn douz hoc’h oblans.

— Mar deud d’am goulenn, deud fete,
Diesed gan-ac’h markiz Koadane :

Hennez zo eunn den a galite,
C’houfeo parland ouz ma ligne. —

Kloaregik Koatreven a lere
En Koadane pa ’n arie :

— Salud, ’m’ehan, markiz Koadane.
C’houi ’deufe gan-in da Koatgoure
Da c’houl eur bennherez ac’hane[1] ?

  1. Le second vers de chaque couplet étant brisé, cela fait que la phrase musicale est composée de trois membres ; il est donc indifférent, au point de vue de la mélodie, que le couplet, au lieu de rester le distique habituel, devienne quelquefois un ternaire : le troisième vers fait supprimer le bis.