— Ar peuc’h ra vezo ganec’h ; n’ho pezet aon ebet ; Doue an eus ma digaset davedoc’h ; trugarekaet anezan ha kanet e veuleudiou.
O vezan komzet evelse, Raphaël a dec’has, ha n’hen gweljont mui : nijet oa adarre d’ar baradoz.
Ar beden eo ar chaden vurzudus a stag an nenv ouz an douar ; ar beden eo an ere santel a skoulm ar pez a welomp er bed-man ouz ar pez ne welomp ket eus ar bed-all ; ar beden eo al liamm sakr a stag an den ouz Doue.
Dister da welet, ar beden eo nerzusan galloud a zo war an douar. Hag en gwirione, petra zo oc’h ober anezi ?
I. — Oc’h ober ar beden zo eur gomz. Hogen, n’eus netra war an douar ken nerzus hag eur gomz, Gant eur gomz, Doue en deus krouet ar bed ; hag abaoue, ar bed ne baouez da vont endro ; gant eur gomz, Jezuz-Krist en deus savet an Iliz, hag abaoue, an Iliz ne baouez da greski. Gant eur gomz, e c’hallomp ober plijadur ; gant eur gomz, e c’hallomp glazan ; gant eur gomz, e c’hallomp ober eur vad divent ; gant eur gomz, e c’hallomp derc’hel d’ober droug keit ha mac’h ey ar bed endro.
II. — Ar beden a zo komz eun ene, hag an ene eo ar pez kaeran en deus krouet dorn ijinus an Otrou Doue, goude an Ele.
III. — Ar beden a zo komz eun ene dasprenet gant gwad Doue, da lavaret eo, komz eun ene hag a zo diou wech krouadur da Zoue ; krouadur d’ezan dre e ijin, ha krouadur d’ezan dre e wad. Ha dre-ze, pa ve eun ene o pedi, gwad Doue e-unan a c’haller da lavaret eo a gas e glemmou etrezek an nenv.
Penôs neuze e c’hallfe Doue chom hep selaou ar pedennou kaset gant eun ene etrezek eunan ?
Pa ve eur c’hrouadur o klemm, e vamm a glask, buhannan ma c’hall, an tu d’e ziboanian, abalamour ar gwad a ve o redek en gwazied ar bugel eo a verv ive en kalon ar vamm, ha p’en deve poan ar bugel, ar vamm a ve poaniet ive kerkent.
Evelse, pa glemm eun ene, Doue kennebeut ne chom ket, na n’hall ket chom bouzar ouz e glemmou, rak e wad eo a glemm etrezek an nenv, ha karante an holl mammou eus an douar, en kenver o bugale, n’eo nemet eur skeuden dister eus ar garante heb he far a zoug Doue da bep-hini ac’hanomp.
Ha zoken, pa vezo lavaret mat, pa deu eun den da bedi, n’eo ket eur mab hepken eo a zo o klemm ouz e dad ; Doue eo a deu da c’houren outan e-unan, rak, dre e c’hras, ar Spered-Santel a zo o chom en hon eneou, ha mar deo Doue an Tad ar c’halloud, Doue ar Spered-Santel eo ar garante, ha pa deu ar c’halloud da c’houren ouz ar garante, ar garante a ve bepred trec’h. Ar beden eo nerzusan tra a zo er bed.
