luet en enezen Patmos, elec’h ma skrivas an Apokalyps, loden divezan ar Skritur-Zakr.
Yan a oe eun abostol, eun avieler hag eur profed ; abostol, dre ma skrivas d’an ilizou evel eur mestr ; avieler, dre ma skrivas levr an Aviel, ar pez ne reas abostol-all ebet nemet Maze hag hen ; profed, rak gwelet a reas, en enezen Patmos, an amzer da zont dizolo dirak e zaoulagad.
An dud glan, pe i a zo glan dre n’o deus ket pec’het biskoaz, pe i a zo glan dre m’o deus gwalc’het mat o fec’hejou, ar re-ze a zo al lemman daoulagad o eneou, hag a zigemer buhannan gwirioneziou ar fe. Kement-se zo es da gompren.
Gwirioneziou ar skiant-vat ne zellont nemet ouz ar spered ; ar skiant-vat a lavar eo an hent eün an hent berran da vont eus eul lec’h d’eun all, eo berroc’h eta mont eus Brest da Roazon, dre Zant-Brieg, eget n’eo mont dre Wened ; ar wirione-ze, n’eus poan ebet ouz he digemer ; ne ra na droug na vad d’ar galon, ne zell nemet ouz ar spered.
Evit gwirioneziou ar fe, n’eo ken memes tra ; ar re-man ne zellont ket hepken ouz ar spered, mes ive ouz ar galon ; abalamour da ze, e lavarer a-wechou n’eo ket ken skler gwirioneziou ar fe ha gwirioneziou ar skiant-vat.
Pa zeller piz, koulskoude, n’eus kemm ebel etreze.
Ar skiant-vat a lavar : « An hent eün eo an hent berran da vont eus eul lec’h d’eun all. » Ar fe a lavar : « Na ret ket d’ho nesan ar pez ne garfec’h ket a vefe grêt d’ac’h ho-unan. » . An diou wirione-ze, pa zeller piz, a zo ken skler ha ken skler an eil hag eben. Ha koulskoude, meur a hini, hag a gredo ar gentan, o devo poan o kredi an eil, abalamour m’eo red reizan ar vue war ar pez a greder, hag eno eo eman an dalc’h.
Jezuz-Krist a zo Doue. Kement-se zo skler hag anat da bep den. Meur a hini, koulskoude, n’hen kredont ket. Perak ? Nemet abalamour ne gavont ket en o c’halon nerz awalc’h da reizan o bue diouz e gomzou ?
Oh ! ma vije bet awalc’h, evit bezan kristen, kaout kaer bue ha kenteliou Jezuz Krist, e vije bet ken alïes a gristen hag a zen a deu da anaout Jezuz-Krist ; mes n’eo ket evelse eman an treo.
Jezuz-Krist a fell d’ezan e karfemp anezan, da gentan, eus hon holl nerz ; fellout a ra d’ezan e karfemp hon nesan, betek en em ankouât hon unan ; fellout a ra d’ezan e karfemp, zoken, hon enebourien, e pardonfemp aneze seitek gwech ha tri-ugent.
An dra-ze a fell d’ezan hag eleiz a dreo-all c’hoaz ; n’eo ket souez eta e vefe tud hag o defe diegi evit kredi eo Jezuz-Krist Doue ; o c’halonou zo stag ouz an douar ; an dud glan, ar re-ze n’o deus poan ebet evit kredi en Jezuz-Krist.
En nenv, an dud gwerc’h a heuilh an Oan dre mac’h a ; war an douar eo memes tra ; seul-vui eo glan an ene ha seul-vui eo techet d’en em stagan ouz Jezuz. An eneou sôtret, speget en o fank, n’o deus ket a nerz da zevel diouz an douar evit nijal warzu Doue.
