Mont d’an endalc’had

Pajenn:Marrec - Doctrin ar guir Gristen.djvu/518

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
486
ofiç an anaon.

titudinem impietatum eorum expelle eos quoniàm irritaverunt te, Domine.

Et lætentur omnes qui sperant in te : in æternum exsultabunt, et habitabis in eis.

Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum : quoniàm tu benedices justo.

Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ : coro-nasti nos.


Ant. Convertere, Domine, et eripe animam meam, quoniàm non est in morte qui memor sit tui.


Psalm 37.

Domine, ne in furore tuo arguas me : neque in ira tua corripias me.

Quoniàm sagittæ tuæ infixæ sunt mihi : et confirmasti super me manum tuam.

Non est sanitas in carne mea à facie iræ tuæ : non est pax ossibus meis à facie peccatorum meorum.

Quoniàm iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum : et sicut onus grave gravatæ sunt super me.

Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ : : [à] facie insipientiæ meæ.

Miser factus sum et curvatus sum usquè in finem : totâ die contristatus ingrediebar.

Quoniàm lumbi mei impleti sunt illusionibus ; et non est sanitas in carne mea.

Afflictus sum et humiliatus sum nimis : rugiebam à gemitu cordis mei.

Domine, ante te omne desiderium meum : et gemitus meus à te non est absconditus.

Cor meum conturbatum est, dereliquit me vir-