Erfin ar Sant-mâ, eus a behini ar vuez a oa un Oræsoun casi continuel, a varvas er bloas 625, oaget var-dro tri-uguent vloaz.
An Abed santel-mâ, pehini a oa carguet eus a c’huec’h cant Religius, a gave c’hoas amser avoalc’h evit ober Oræsoun, en deiz hac en nos, hac a gonserve bepret ur speret interior e creiz e oll labour hac e oll sourci. Ha red eo e teue ar sourci hon eus eus ar re-all da ober deomp en em ancounec’haat hon-unan ? Ha ret eo e teufe un affer dister da occupi hor speret, bete ober deomp coll an attention requis en hor pedennou ?
Ma vemp fidel da ober un usaich mad eus an amser, e cafemp amser avoalc’h evit renta da Zoue ar pez a dleomp dezàn hac evit ober hon oll afferiou ha labourou, pere o devezo atau un issu eürussoc’h pa dennint varneza benediction an Autrou-Doue, dre ar beden ha dre an euvrou mad.
Eil Reflexion. Sant Eustaas ha c’huec’h cant Religius en ur memes Couent a gundue ur vuez fervant ha santel meurbet : an exemplou caër a ree an eil d’eguile a roe dezo ur gouraich vras da avanç bemdez muy-oc’h-muy en hent eus ar berfection.
Comprenomp peguement a nerz en deus an exempl vad, ha peguer guir eo penaus e vever santelamant pa en em guever gant tud santel. Peguen important eo eta frecanti compaignunez vad ! Pebes avantaich, pebes profit chom en un ty e pehini ez eus un urz vad ha tud a zougeanç Doue !
r Sant-mâ, istimet en e yaouanctis gant an dud
habil eus e amser, abalamour d’e speret ha d’e squir-
