euz a gear da daga an enebourien ; peb tra a oue reizet mad etrezo. Evelato he Moueziou ne boulzent ket Jeann da vont ; ne lavarent ket nan kennebeud.
Vardro pemp heur diouz an noz, oll doriou kear sarret mad nemet an hini a skoe var ar pount, Jean a ieaz er meaz euz Compiegn gant pemp pe c’houec’h kant soudard. Ar Bourgignouned a ioa e Margny a oue great d’ezho kila, hag ar geriaden a oue gounezet. Epad an amzer-ze, ar Zaozon a ioa loc’het evit mont da zikour ar Bourgignouned. Mes tud kear a ioa var evez, rak Jeann e doa lavaret d’ezho : « Ma velit ar Zaozon o klask sikour ar Bourgignouned, tennit varnho gant ho kanoliou, anez, e maomp kollet. » Pa loc’haz ar Zaozon, ar c’hanoliou a grozaz eta varnho evit ho diarbenn hag an enebourien a joumaz eur pennadik nec’het. Mes ar Fransizien, gant aon da veza trec’het, a deuaz buan var ho c’hiz ; lavaret a reant : « Kelc’het omp. »
Ar Zaozon, kennerzet kerkent, a deuaz varnho a benn
