Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/54

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

W BCnK ER SiENT. P»eceuet e oé fceiér guér d IS’o) è! un a-l (lisquennet ag cn nean. Goucfé inai huc en escob Maxinie, nc oé é niosque en ol fuletèd nameit ur voèh eit Jaqnat Fe!ix én è leh : maes ei‘ S;mt, péhuni dré liumililé, n’hum gavc quet capable tToccupein ur gargue quen ihuel, e ras choège ur bèlcg aral, hanhuet QutiUus, drè rna oé cohoh eit-oti. Quinins, péhani e hanaliuè mérit drès-ordinèr er Sant-men, en doè tir respect Lirasaveit-ou, er sellé avel é dad, ha ne hré jama?s nitra a gonseqnance hemb er honsultein. Durand er bersecution, er pèh a zannè en doé goarnet guel-ou eit bihueine oébet saiziet avett prolit en Ampeleur, ha Felixen déhé guellet aniréein a retorne é position ag è zannè, p’en déhè caret ou goulenne, èl nfendoégroeit liilletlia grechènion aral, deltérè è oé betrantet pu rè: mres er Sant, quen distague èl ma oé doh en treu ag er bed-rnen, ne vennas gobér nitra eit quement-cé. Ean e larè penaus er beurantè e oé er moyand surran aveit possedein Jèsñs-Chrouist. Iiefuse e ras member péh e olïrè dchou en dud pmhtticq. È1 ne vennéquet bihuein ar bouis hanni, Feltx e guemèras é ferme un lamicq doar aveit e! labouraL ean-memb, ha deustou ma oc bihanneit-mat è nerh dré é benigenneu rustc ha d rc é oaid-bras, ean e gavas èl-cè en tti de vïliuein had'hobcr mcmb alézoneu. Fariagein e ré guetfir rèral el iezeu ag è jardrin, ha jamses ne Iioarné niira aveit eri trènoz. É garanté eit er beurerion e oè drès-or-dinèr ; a p’en doé dihue abid, ean e rè en bani gùellan dehai, ha liès memj) è troquè.doh oti fillotleu en abid e chomé guei-ou. El -cé-é e acliihuas er Sanl-men é vuhè én exclciceu continttel ag er benigen : di é 6 souffranceu ha dré é labouricu bras, ean en dès mdrrtct en tiire glorius a Govèzour de Jésus-Chrouist. Ê vai liuc eurus e urnhuas ai‘dro er blai 284. Ur foule bras u dud e assistas èn è interremânt, hag un afin a viracleu e zou bct groei t ur é vc : a bep-tu è lé tud d^ènou, é spècial de houil er Sant, eit goulcnne guet Douè,-dré è intercession, er grsece a bèiè oti doè dobér. Sant Faubn, Escob a Kol, e ropporte calz a viracleu en doé gùélet guet è zeulegad prope. Hetlexi<»n. Hillcih a dud ne gonsiderant è buhé er Saent nameit en treu brasou dès groeit, en treu drc$-ordinér, èl ou bitriuideu liag ou miracleu; maes . liumilité er Saent, ou fertigenneu, ou devotion gredus, ôu harañtè e cïfe chervige de scùir ha d'exumple de bep sorte lud : ou vertuyeu-é entu e zeliamb é spècial considerein. W’en dès hanni a hanrümb a guement n'elle cavouet é bnhè peb Sant cxampleu de hélie, ha vertuyeu de bratiqnein. N'en dès crechénerbet n'elle en dout, èl sant Felix, é galon dislagtie doh er madeu, en inourieu hag er pligeadurieu ag er bed. 58 BR «pjniftcVÉD Dfi A VI» GDEAVÊU. SANÏ AKTOÉN, ABAD. _ «■ Er Sant-men e oé gannet èn Egypte. E dad liag e vam, pèrè e oè tud a religion hag a zougeance Douè, e gueméras ur sourci partictdiér de zessau uu hroaidtir, hage veillè hernb cesse ar nehou, guet eune ne véhé bct couciet é iüno<;aüce dré fal eïampleu, ha discourieu en dud