Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/53

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

t cn ur prison tiiioél: énou é oé bet rangennet treid ha Jeomne, hag éit parrat doh-l-ou a repose, astennet e oé bet ar dameu giiirha podeu torret. Neoah en escob 5Iaxime c oé é liunan én deserheu é peré en doé huin reiiret, ha preste e oé de verliuel guet en nânne ha gtiet en aneôuit. Anquinetha glaharet a balamor de boble, ne cessé a bedein Doué noz ha dé : c gorv n'en doc muï meil ur reste distér a vuhé hag a duemdér; couéhe e ras vagannet én ul léh carguet a zrein hag a sperne. Dotié e zas d'cr secour ér stad-zc en ur fagon miraculus. De greinoz,, un sel, groñnei guet ur sclscrdér liguérnus, eapparissas de Felix én é brison, hag e ordrénas dchou a berh Doué monnei de secour é Eseob. Er Sante gredas a gommance é oc hunéalerc; ma;s en ael e gommandas dehou schuel, ha tjuentéh en lioarneu e gouéhas ag e dreid hag ag é zeourne; é houiieueoé bet gùelleil, ha dôreu er prison e hum ziguéoras liemb bout dialhuéet. Felix e bassas c mesque er goardeu coustpiet. En ael er honduias dré henteu n’hanahuc quet, hag e rasdehou trézein coêdeu ha man-Meu, bet que ne oé arrihtte él léh é pchani è oé Maxime, preste de rantein en dehuêhan huannad. Felix e hanahue é Escob sautel hag e voqoe dehou ; maes er havouet e ras hemb conze, hemb santimant lia casi hemb buhé. Caèr en doé gobér, n'ellc quet degasse tuemdér dn-ou ; un dia benac e fallé de rein deliou de zaibrein pc d ivet, hag er Sant nfen doé nitra. Neoah ne golle quet courage : hum adressein e ras doh Jésus-Chrouist guct ur fc bci huidant, ha quenléh ean e iemerque ur barre ressin deit én un laul ar en drein e oé éuou. Felix e guemér er barre-zé, er goasijue élré è zeourne eit tennein er chuguon a neliou, e zisterde guet pocn dent Maxime, hag e Iaque er chuguon-zc de zivir a nebedicgueu én c vêg. Eu Escob e rccoiu as un lamicq ê nerh: é zeulegad e hum zigudoras, hacommancc c ras memb conze ; liaval e oé doh un dén resuscilet. Goudé en dout boquet de Felix, ean er pedas d'er hassc c Kér. Er Sant-men e sammas en Eseob santel ar é ztscoai, hag en de-gassas lien a vuhc d’é dy quént ma oc hoah dè. Maximc n’en doé doh er cliervige nanieit ur goh vatéh, pcliani ê receuas lié maestre guet er vras-san joé; ha Felix, goudé en dôm receuet bènédiction é Escob, e rc-lornas ehué d’é dy, hag énou è chomascuhet, hag occupct hcrnb-quin de bedein Doué eit peah en llls. Maes un lierrad goudc, er béiég santel-men, lajna gonfianco è Doué, e hum ziscoas ârrc è pubïiq aveit assïstein è verdér én ou dobérieu spi-rituel, hag e hum laquas d*ou inslrugein èl d’é ordinèr, En idolâtrèd, conaret c hùclei erfrélie ré é instructioneu hagé evampleu, c hum dolpas, hageyas guet gléanniér aveit en arresteinar crblacenpubüq: crhavouet e iant ar en hent, mscs hemb en hanahueïn,,ha goulenne e rant memb guet-ou mèn é oé Felix. Er Sant ne rcscondas nitra dehai, hag ind e gontinuas ou hent. Pe houiunl en ou doc Iitim drompet, ind e retornas ar ou faseu; mses Felix cn doé déja achapct dré mi toul, groeit én ur goh vur, péliani quenléh e oé bet slancpiet guet guiadeu iragnèd, ha caer en doé bel è anemisèd er hlasque, Doué ne bermettas quet ma véhé bet cavet. Er Sant e ras durand hùéh mis o zenieurance én ur punce hantér sch hemb gùclet dén erbet : ur voès devot, péhani n'en hanahuc quet, e daulé bamdè bouéd deliou. Pe oc bet rantet er peah d’en llis, Felix e sortias ag é bunce, èl un dén deil ug er bcd-aral: quen dislibuet e oé, ma oé diès en hanahuein.