pegen talvoudus eo ar sort donezon, nag a bedenno a drugare a zavje eus hon c’halono, hep paouez, ’trezek lein an Nenv !
N’ê ket diês d’imp koulskoude hen gouzout. N’hon deus nemet teurel eur zell war ar boblo a zo bet maget gant bara an Ele, mes n’o deus ket gouveet hen mirout. Eun dra bennak a c’houllou a zantont en o c’halon, ha n’int ket evit hen kargan. O welet o dienez, n’hellomp ket tremen hep kaout evel true oute.
C’hwel ar Zôzon, ken bras, ken pinvik, ken krenv, ma kav d’imp ne vank netra d’ê eus ’pez a ra evurusted ar bed. Ac’hanta ! pa zellomp oute ha dreist-oll ouz o ilizo, daoust ha n’ê ket teneraet hon c’halon, daoust ha ne zantomp ket evel eun ezom d’o c’hlemm evel breudeur gwalleürus ?
Oh ! ne fell ket d’in, a-bell ac’hane, tamall d’ê ar c’holl dreist-muzul o deus grêt ’n eur goll an Eukarist, ha kemer lorc’h, ni, dre ma ’neus miret Doue anean en hon zouez ! Mar lakan o doare hag hon hini kenver-ouz-kenver, ec’h ê evit ma c’hallfomp ni, prizet gwelloc’h ganimp talvoudegez an tensor a zo en hon zabernaklo, bean muioc’h anaoudek e kenver an Otro Doue, hag, er memes amzer, evit goulen digantan ma teurveo hadrei da Vro-Zôz an hevelep tensor !
Ya, c’hoant bras hon defe da welet Jezus Krist : o tont adarre da chom ebarz an ilizo kaer-dispar a wel anen war douar ar vro-man. Evel enkrez a zantomp en hon c’halon, pac’h eomp enne, dre ma seblantont d’imp bean goullou, ha m’o c’hlevomp o c’houlen, gant eur vouez klemmus, an Hini ac’h int bet savet evitan hag a lake enne gwej-all bue ha levenez.
Hag en gwirione, birviken ne vije bet grêt
