a lez da intent e oa Lazar o chom aman. Lazar ? piou ’n’anve ket ’nean ? Brasan mignon an efoa Jezus en bro Jude. En e di e tiskenne pa deue da Jeruzalem ’vit ar gouelio berz. En em anvout a rænt ’boue ma tigoueaz da Jezus, en ti Simon a Naim, ober da Vari Madelen, c’hoar Lazar, kaout keu deuz he goall bue ha distrei diouti a-grenn. Eur c’hoar all an efoa, hanvet Marta, a gomzer anei ive ’barz an Aviel.
En o zi, en Betani, e oa Jezus ’vel er gær. Eun de, heb e oad en gortoz anean, ec’h arruaz euz a Jeriko : dre eno e tremene pa deue euz ar Galile. Skwiz e oa ’michans, ha d’ean naon ha sec’hed, ’C’hanta ! Mari, ’læc’h auzan boed d’ean, ac’h aze ouz e dreid hag an em lak da selaou ’pez a lavar. Marta, hi, a labour herr da m’hall, evit auzan ar pred hag eünan peb tra en ti. Dont a ra, ’vit-se, da skwizan hag ober ’ra goad fall o welet he c’hoar e-keit-se, o chom hep finval. Ha hi raktal o vont da gât Jezuz. « Autro, emei, gwelout a ret, homan a lez an holl vec’h war ma c’hein ; laret d’ei, mar plich, sikour ac’hanon, » — « Marta, Marta, e respont Jezus gant dousder, kalz a reuz a gemeret, ha koulskoude eun dra hepken ec’h eo red hen ober. Mari he deuz dibabet al loden wellan, na vo ket lemet diganti. » O komz evelse, na lar ket Jezuz ec’h eo arabad pleal gant treo ar vue-man ; mes krozal a ra d’ar re a ble gante hepken, hep kaout soursi euz o ine, hep he magan gant komzo Doue ha gant ar beden. Da gentan bue an ine, n’eo ket ar maro ’vit lemel ’nei diganimp, ha goude bue ar c’horf a gollfomp ’nei en heur euz hon maro, da vihanan ’vit eur pennad, betek de braz ar varnidigez.
