Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 29 —
— N’eo ket c’hoaz. Deac’h e oan bet ouz he gwelout gant va noun, hag e lavare ’oa gwelloc’h. »
— « Gwell a-ze! Ma ’z out eur paotr mat, Laouig, te a deuio aman diou wech ar zizun, da gerc'het soubenn evit da vamm, keit ha ma vezo klanv. »
— « Bennoz Doue d’eoc’h ! » eme Laouig.
⁂
Ar plac’hed o dije kendalc’het da varvailhat, met an aotrou Kure a lavaras :
— « Deus d’an nec’h ganen-me, Laouig. Me ivez am eus da gomz d’it. »
Ha Laouig da heul an aotrou Kure.
⁂
