« A bep seurt priziou a zo, adalek netra tout betek hanter-kant skoed. »
« Ne fell ket d’in evit netra avat. Greomp marc’had, mar karez. »
« N’emañ ket ar c’hiz. »
« Eur wech koulskoude ? »
« Setu amañ eun orin, » a soñje ar c’hloc’her. « Ma vezan tapet gantañ, hen tapin ivez. »
« Pe seurt marc’had a rez ? » emezañ.
« Me a roio ar pez a dalvezez. »
« Hag, ouspenn, ar pez a dalvezez da-unan ? »
« Memes tra, » eme Yann… « Pegement a dalvezez hervez da soñj ? »
« N’ouzon dare. »
« Ne dalvezez ket muioc’h eget an Aotrou Doue ? »
« Na tost, kredabl. »
« Brokus e vezin, daoust da ze. Dal ! setu amañ tregont diner. »
« Tregont diner ? »
« Ha n’eo ket ar priz-se e voe gwerzet Jezuz-Krist ? »
« Gwir eo. »
« Ro d’in ar groaz aour eta. »
« Hag ar pez a zo ouspenn. »
« Ouspenn ? »
« Ar pez a dalvezez-te ivez. »
« E fec’h, marc’had hor boa graet. »
« Pegement a dalvezez ? »
« N’ouzon dare. »
« Ma ! me am eus eun aotrou du—mañ er c’hraou, eur pemoc’h (respet d’eoc’h). Ha muioc’h a dalvezez egetañ ? »
« Kredabl ! »
« Mat. Pemp skoed ha tri-ugent a zo bet lakaet d’in ennañ dec’h. Me a c’houlenne pemzek. Troc’homp ar c’hemm dre an hanter. Dek skoed ha tri-ugent ! »
Yann a rankas paea. Ar groaz aour a yeas evit Annaig. Interramant bras a voe graet gant eun eizveted ha kement tra-all da heul… Laouen e oa ar c’hloc’her o son ar c’hlaz rak, ouspenn an tregont diner, e chome nao skoed gantañ.
Pa glevas mamm Yann e oa intañv he mab, e yeas d’e gavout. « Deus da chom ganin bremañ, va faotr. Inoui a ri da unan. »
