« Galloud eur sorserez. »
« Memes tra avat. »
« Dal ar c’hi du-mañ hag ar c’houil-mañ ivez. »
« Ha da betra int mat ? »
« Glebia bara e halo ar c’hi du a ro brasoc’h nerz eget hini an nerzusa a zo. »
« Hag ar c’houil ? »
« Dougen anezañ a zo a-walc’h evit beza trec’h d’ar gouesta den d’ober n’eus forz pe labour. »
« Mat. O c’hemerout a ran a galon vat, hag ho trugarekaat. »
« Soubla a ris bara e halo ar c’hi du, ha nerzus e voen. E ti ar marichal e teuas va merc’h er bed. Heñ neuze a yeas droug ennañ. « Petra ? » emezañ, « me ’sonje d’in e oas eur plac’h yaouank onest ? Padal n’out nemet eur wiz ! Ra vezi gwiz e gwirionez ! »
« Kant vloaz e chomis er stad-se. Neuze ez is adarre da gavout ar marichal ha da vaouez e teuis en-dro. Kavout a ris va merc’h, eur plac’h yaouank anezi. Ar c’hi du a voe roet d’in hag ar c’houil. Amañ e teuis da chom. Gouzout a rez bremañ va istor ; met na lavar seurt da zen, ken a vezin maro. »
« Ne rin ket ivez. »
…Dont a eure kala-goañv. Diouz ar mintin, en deiz-se, ar wrac’h a roas c’houec’h-ugent lur da C’harhir, hag a lavaras d’ezañ mont da deurel an dañvadez lart dreist ar voger.
« Biken ne c’helli, » emezi ; « ugent troadad he deus ar voger. »
« Petra goude ? » eme C’harhir, « nerz a zo em izili, emichañs ! »
Ha Garhir ha tapout ar gloaneg pounner, ha stlepel anezañ dreist ar voger, ken aes ha ma taolfen-me eur maen bihan aze. Naontek-all a yeas c’hoaz.
« Mat eo da goumanant ! » eme ar wrac’h.
« Bras eo bet va foan ivez. »
Hag heñ ha kas an ugent dañvad d’ar gêr.
…Nebeut goude e kouezas klañv ar wrac’h.
« Pe oad oc’h ? » eme an dud d’ezi.
« Ouspenn nao-ugent vloaz. »
« Perak oc’h ker kreñv ? »
