Siouaz ! ma ’z eus tud vat, ar re fall n’eo ket dishêr ar ouenn anezo.
Bez’ e voe, just a-walc’h, er vro-se, eun den penverz, fall ha fallakr, na glaske netra ken nemet noazout ouz e nesa adalek ar mintin betek an noz, ha noz da vintin e teurie e benn da c’houzout an tu d’ober droug. Ne c’hoarze nemet pa wele gwall-zarvoudou o c’hoarvezout, ha c’hoant en devoa da welout gwalleuriou war bep unan.
Anvet e oa Fall-e-C’hoant.
Lakaat a eure, eun devez, en e benn gervel an diaoul d’e sikour, da gavout ar gwella stumm da ober falloniou.
Ar froudenn-ze a on deuet d’ezañ gant ar pez a gleve diwar-benn ar manac’h. Nag heñ a skrigne e galon vrein gant an droug a lakae enni ar vad a rae Santel-e-Skeud !
« Ma c’hellfen-me, » emezañ, « kaout eur skeud ker galloudus hag hag hennez, na me a rafe abadennou dañs ! Rei a rafen a-walc’h va ene d’an diaoul ! »
Ma teuas Satanaz d’e gavout, mall war e groc’hen rouzet.
« C’houez ar suilh a glevez ? Me eo Lusifer ! Petra a faot d’it ? »
« Gouzout mat a rez, emichañs ? »
« Da ene a roi d’in neuze, pa zeuin d’e gerc’hat ? »
« Ya ! ya ! met gortoz eur frapad mat ! »
« Mat. Neuze ivez da skeud a vezo noazus ouz pep tra. »
« Ouz ar manac’h ivez ? »
« War hennez n’az pezo galloud ebet. »
« Perak-ar-gurun, eta ? »
« Abalamour ma toug gwiskamant ar Werc’hez. »
« Malloz ! »
« Dizober a c’helli kement vad a ray. »
« Mat tre ! mat tre ! neuze eo mat ar stal ! ha me a zo d’it ! »
Hag heñ war-lerc’h al lean da welout ha gwir e oa komzou Paol. Kerkent ma teue pep tra da vat, dre nerz skeud ar sant, mab an diaoul o tostaat a freuze an holl draou ; ar bleuñv a weñve a-vec’h digoret, an ed o paouez diwana a zisec’he, ar re gamm a veze seizet o fevar ezel, ar re vorn a yae dall put, ar re glañv a varve antronoz…
Mantret e voe an holl. Dont a reas an ermit da c’houzout na c’helle netra mirout ouz Fall-e-C’hoant da wallober. Hag heñ soñjal petra da ober. Mont d’e gavout, a gavas d’ezañ, a oa mat.
