ma teuyo ar bloaveziou da boeza var e benn ! Eurus an hini pehini, parvenet d’an oad-se e pehini ar vuez so en amzer dremenet, n’en deveus nemet sonjesonou enorabl, hac a ell en em lavarat gant fizianç : Ne meus grêt drouc ebet da zen ; grêt e meus ar muia a vad ameus ellet ; bet oun mab mad, tad mad, pried mad, breur mad, mignon mad, mestr mad, servicher mad, ha den honest ; abandoni a ràn va ene da Zoue !
Cetu aze petra eo, va mignonet qer ; cetu
aze ar pez a souhetfen evidòn, hac evidoc’h
ivez, eus a galon vad. Aoun a meus hepqen
da veza bet en em guemeret re divezat, ha da
nonpas beza bet anavezet mad abret aoüalc’h
ar voyenou. Profitit eta deus ar re a meus
disqeuzet dêc’h, hac ec’h erruot d’ar but-se calz
faciloc’h eguedòn-me.
Simon a Vontroulez.
Contet emeus, en ur scrit all, penaus un
deiz en em laqis em penn da acquisita ur vertuz
benac, ha da gombati ennòn an dispositionou
