Pajenn:Jussieu - Ledan - Simon a Vontroulez, 1834.djvu/116

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
110
Simon

qet beza eurus, ha na vezint qet beniguet gant Doue.

Cetu aze, va mignonet, ar pez am boa da lavaret dêc’h : credit ac’hanon ; me meus guelet nombr broyou ha meur a amzer, ha ne meus biscoas cavet e vez gounezet un dra benac o veza rebel d’al lezen.

An discours-se en devoa prononcet Simon a Vontroulez gant fermder, ha gouscoude gant e simplicite ordinal, a seblantas ober un effet goall vad var ar bobl, pehini en em separas tranqilamant, ha na c’hrosmolas mui. Evelse eo en deus, e peb amzer, ar superiolach an hini a gomz en hano al lezen.





CHABISTR XXVI.


Simon a Vontroulez en em sav a enep ar manq a respet evit ar re varo.


Antronos vintin, goude beza arrenjet hon afferaou, ec’h ejomp da Ploubezr ; dious eno, da Begar, da Blouaret, da Loguivy, da Lanvellec, da Blufur, da Blestin, etc., ha dre forç da vale, e tostaemp da Vontroulez. Simon a verze hac a receve marc’hadourez. Anfin, cetu ni tremenet pont Pontmenou ; cetu ni en hon departamant Finistèr, eme Simon. Ur blijadur nevez so bepret o tostât d’ar guær ; rac se, va c’hamarad, antreomp amâ da guemer un dra benac, hac e zimp neuze da Lanneur.