Araog an noz e tigasas anezo en dro hag e lavaras d’ezo mil trugarez.
— Piou da vestr ? a c’houlennas diganti unan euz ar mitizien.
— Eun aotrou bras ha pinvidik, emezi.
Eun devez all e zeas d’ar palez, c’hoas.
— Miaou ! Miaou !
— Petra ’zo ’ta ?
— Roït d’in, mar plij, ar barr. Va mestr en deuz c’hoant da c’houzout pegement en deuz a aour.
Ar mitizien a gountas d’ar Roue.
— Ah ! gwir ! Me ve, avad, eürus, d’ober anaoudegez gant eun Aotrou ken pinvidik !
En devez varlerc’h, ar gazez vihan a zigasas ar barr d’ar gear. Mez deuz ar fons oa stag eul louis aour.
— Bennos ha trugarez ! emezi. Hag hi kwit.
— Mez ar mitizien pa velfomp a c’hopas varni :
— Mignounez vihan ! Mignounez vihan ! Ama ’zo eur pez aour stag deuz fons ar barr. Deuz ’ta d’e gerc’hat.
