Hac open er sacrifice ag é vuhé a ra a volanté vad, hac en dès soin a joéntein a speret doh er sacrifice ag er groéz, a zou aveit-ou ur ræson crihue d’espérein é miséricord é Zoué.
A oudé en dé m’hum gonsacras antiéremant dehou, ean en dès combattet eit chom fidel dehou. A betra é éel-ean bout ingorto meit ag er gouronne a justice ?
Na doucet vou aveit oh, me mab, éellein laret, èl Jesus, a pe ùélehet er marhue é tostad : Quittad a ran er bed, ha monnet a ran devat me zad ! E han de antréein é possession ag en héritage en dés destinet teign.
Me zad, me mès hou clorifiet ar en doar. Accomplisset e mès en ævre hou poai reit teign d’obér. Glorifiet-mé bermen. Pligéet gueneoh me lacat de vout lodêc ér gloër e hoès gratteit teign én Hou madeleah.
En hani en dès dalhet é lamp prest-caër, ne zouge quet cleuet laret : Chetui er pried é tonnet ; quêrhet én arben dehou.
N’em behai jamæs chonget, a larai, én ær ag er marhue, un inean santel, é éellér santein quement a zoustér é verhuel.
Én ær ag er marhue é surtout é ra Jesus santein d’er-ré er hâr péguement é vérit én effet bout câret.
Jesus ne bermet quet ma teï ur galon
