péhani n’en dès câret meit ou durant er vuhé, de cessein ag er hârein én ær ag er marhue.
Ean hé rant é contrel, dré é hræce, haval doh ur oleüen péhani é achihue a daul ur splandér caërroh.
Bihuet enta, en ur gârein sincéremant, hui a varhuou guet er garanté gredussan.
Er bréciussan ag en ol græceu, ô me mam ! a éellan souhaitein hac obtenein a vadeleah Doué, é er græce de verhuél é santimanteu haval doh hou ré.
Goudé en dout bihuet ér garanté, dré er garanté hac aveit er garanté, merhuel dré garanté ! O péh un ivi a laca er sort marhue-cé é calon er-ré just !
Quement-cé vehai mem brassan desir ; mæs a ean a éel ur péhour èl on en dout en desir-zé ?
Me oulen guenoh ahoël ma obtenéoh teign guet Jesus, péhani a zou læn a garanté aveit-on, er græce de vout lodêc én ur fæçon benac ér marhue-cé a garanté.
Péh bonheur ! bonheur brassoh eit ne éellehai ur galon désirein ! merhuel é cârein Jesus ! énep fæçon me ma en deüéhan huannad ag er vuhé un huannad a garanté.
O me Jesus, me Salvér, men Doué ! accordet-teign er græce vras-cé. M’hé
