me eus e attantionou hac eus e c’hraçou. Souffromp gant patiantet ha resination ar sænt, evit obten ar c’hrac da souffr c’hoas davantaich !
En em adressi a ran deoc’h, ô Guerc’hes santel ! en droublien e pehini em zaul ar guël eus ar groas. Santout a ran ennon va-hunan un dic’hout vras meurbet evit ar souffranç. An disposition-se a ra din crena.
Va mab, an dic’hout naturel evit ar groas n’ho rent qet criminel dirac Doue. Beza e zeo memes eur sujet a verit, mar chomit atao soumettet d’e volontes.
Pa lavarer penaus ar Sænt a garie ar souffrançou, ne ententer qet ho c’harient naturelamant. Enno an den a hirvoude, ar c’hristen en em rejouisse. Ho santimant naturel a resiste, щæs ar religion a driomphe eus an natur.
Ha sonjal a rit-hu penaus va c’halon ne
