N’o deus idol ebet brassoc’h eguet Baal ;
Hac int o c’hout erfat penaos netra ne dal,
E c’heont d’an auter eus an idol infam,
Gant eur mud afflijet azalec côf e vam,
Hac e leront dezàn : O ! Doue galloudec !
Hep mar an den-mâ zo bet ec’h andret qiriec ;
Mes priz aziouc’h e benn arrêti da venjanç,
Ha disqeuz ec’h ouzout ancouât an offanç.
Te, Doue puissant, peini gant furnez
A c’houvern hor provinç hac hon rouantelez,
Hac ac’h eus bet crouet ar bed universel,
Te ell e zistruja pa guiri gant ur zell.
Admirabl en peb tra, te zo bet a viscoas
Enoret gant an oll. Hor princet crénv ha bras
O deveus soumetet o stat hac etajou
Dindan da buissanç ha da c’hourc’hemennou ;
Erſin, te peini, dre da vouir vadelez,
Hor c’honsol ordinal en hon tristidiguez ;
Disqeuz da buissanç, sell ar mizerabl-màn,
Rent yac’h ar maleurus, digas ar gomz dezàn,
An Doue ne ra vân ; ar bobl a guemer fent,
Ar sacrificatour a ven coll e sqient ;
