Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
595
Ofiç an Anaon.
| Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. Nunquìd non paucitas dierum meorum finietur brevì ? Dimitte ergo me, ut plangam paululùm dolorem meum, antequàm vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine, terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
R/. Libera me, Domine, de viis inferni, qui portas æreas confregisti, et visitâsti infernum, et dedisti eis lumen ut viderent te. * Qui erant in pœnis tenebrarum. V/. Clamantes et dicentes: Advenisti, Redemptor noster. * Qui, etc. V/. Requiem æternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. * Qui, etc. |
eus ma zennet a gorf va mam ? Ha ne vize quet guel d’in-me en ur fæçon benac beza bet consumet, evit na vizen quet guelet er stad pitoyabl ma emaoun ? Neuse e vizen bet evel pa na vize quet ac’hanon, ha n’em bize grêt nemet tremen eus a gorf va mam d’ar bez. Ha ne finisso quet souden da viana an nebeut deiziou am eus-me da veva ha da chom er boan-ma ? Va list un nebeudic eta, va Doue, da ehana, evit ma em bezo amser da denna va alan ha d’en em glem ouzoc’h em poaniou, abarz m’az inn, hep distrei mui er bed-ma, d’ar vro denval eus ar bed-hont, pehini so goloet gant ar c’houabr du eus ar maro, hac a so ur vro miserabl ha leun a devalijen, eleac’h ma ema squeud ar maro, ha na deus urs ebet , nemet ur spont hac un horrol continuel.
R/. Autrou Doue, ma dilivrit, diouz henchou an ifern, c’houi pehini hoc’h eus bruzunet he berzier dir, hac hoc’h eus bisitet al limbou, ha roet d’an eneou a ioa ebarz ar sclerijen eus ho quelet : * Eleac’h ma edont er poaniou eus an devalijen. V/. O crial hac o lavaret : chetu c’houi erruet eta, hon Redamtor quer. * Eleac’h ma, etc. V/. Accordit, va Doue, ar repos eternel d’an |
