O c’hortos ma rin ar voyen
Da renta hoc’h adversourien
Deoc’h dindan ho treid santel
Da servijout da scabel.
Sortial a raï a Sion
Ho puissanç souveren,
Da gaout an domination
E creis hoc’h adversourien ;
Gueneoc’h ema’r brincipaute,
Hac en deiz eus ho majeste
E luguernot a bep hent
Dreist ar c’hloar eus an oll sænt.
Rac me am eus hoc’h anjandret,
Eme an Tad eternel,
Abars ma crouis ar stered
Hac ar bed universel :
C’houi da jamæs eo va belec,
Diouz an urs a Velchisedec,
Evel m’em eus-en touet,
Ha va le ne chenjin quet.
Me a gred eta fermarmant
Ema Jesus Doue ar Map
Hon Autrou-ni presantamant
En tu-deou da Zoue an Tad ;
Ha da seiz ar varn diveza
E teui en goler vrassa
Da zistruji ar brincet
So bet outan revoltet.
|
Donec ponam inimicos tuos : scabellum pedum tuorum.
Virgam virtutis tuæ emittet Dominus ex Sion : dominare in medio inimicorum tuorum.
Tecum principium in die virtutis tuæ in splendoribus sanctorum : ex utero antè luciferum genui te.
Juravit Dominus, et non poenitebit eum : Tu es sacerdos in æternum secundùm ordinem Melchisedech.
Dominus à dextris tuis : confregit in die iræ suæ reges.
|
Gantâ neuse vezo barnet
An oll bobl eus ar bed-ma,
Hac antieramant ruinet
Quement mad a so enna,
Hac ous an douar e flastro
Pennou cals a dud var un dro,
Pere n’ho devezo quet
Dezan en em soumetet.
|
Judicabit in nationibus, implebit ruinas : conquassabit capita in terrâ multorum.
|
