Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/214

194

An Devotion evit an Anaon-vad.

nas, ei nullum respuis, Manum tuam extende mortuis, Qui sub pœnis languent continuis.	A ro d’an oll iec’het, Astennit ho torn santel Da rei soulajmant D’ar re so continuel O foan hac o zourmant.
O Maria ! ad te, pia, suspirant mortui, Cupientes de pœnis erui, Et adesse tuo conspectui, Et gaudiis æternis perfrui.	O Mari trugarezus ! Digueneoc’h e c’hortos An anaon hirvoudus M’ho zennot da repos, C’hoant bras ho deus ac’hanoc’h Da gaout timad ar guel, Ha da jouissa pelloc’h Eus ar joa eternel.
O Maria ! clavis David, quæ cœlum aperis, Nunc beata succurre miseris, Qui tormentis torquentur asperis, duc eos de domo carceris.	O Mari, alc’houez David ! A zigor an êvou, Brema davedoc’h galvit Ar gueiz ma an eneou, Pere a so tourmantet Dreist peb comparæson; Grit ma vezint dilivret Buhan eus ho frison.
O Maria ! lex justorum, norma credentium, Vera salus in te sperantium, Pro defunctis sit tibi studium Assiduè orare Filium.	O Mari ! c’houi eo lesen An dud just ha santel, C’houi eo ivez ar reglen D’ar gristenien fidel ; C’houi eo guir silvidiguez Ar re a fizi enoc’h, Rentit laouenidiguez D’an anaon pelloc’h. O Mari, mam benniguet ! Implijit ho studi Evit ar re decedet, Hep paoues da bidi Ha da offr ho meritou Dirac Jesus ho Map, Ma quitaï eus ho dleou An oll anaon-vad.