Eun tammig ’zo, mouez ar c’hleier
A ve klewet o vont dre ’n er,
Mouez ar c’hleier bihan ha bras,
Er paroujo, o son ar glaz !
O mouezig skeltr, gant an awel
A zo douget ha kaset pell,
Ewit laret d’ar gristenien
D’an anaon paour rei eur beden.
An heol ’man ken ’touez ar branko,
Kouêt eo du hont ’barz an aocho ;
Eus lein an tour e koue ive
Nao dol ar c’hloc’h ’vel da greiz-de.
Al labourer ’lak e borpen,
Ha sin ar groaz en e gerc’hen,
Ha ’n eur gerzet ’trezek ar ger,
E teu gantan eur beden ver.
Peden an El, pa zaludas
Mari, Gwerc’hez, ha leun a c’hras,
E dog ’ne zorn war droad e bal,
An Anjeluz a lar rak-tal.
Ma koue e dreid pounner da-vat
War an hent bras, e zaoulagad,
E zaoulagad hag e spered
A zav ’trezek e Vam garet.
Mari neuze, ’m eus ar greden,
A zell ’trezek an den kristen,
Ha dimeus lein ar Baradoz
D’he zervijer ’ro he bennoz.
Bennoz Mari war eur c’hristen,
Ha war e dud holl, a vanden !
Kenvroïz ker, ’vel ho tud koz,
An Anjeluz laret bep noz !
