Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
avat, a blegas he fenn gant doujans, ken izel ma tremenjont an treust a-us d’ezi divaec’h agren.
Keit ha oa oc’h arvesti an daou ael gant o zreust, Fich-Fich na zibabe ket ervat e hent e-unan, ken a gouezas en eur fontigel doun. O veza en em zastumet en eur grosmolat eun tammig, e welas eun den gant eur c’harr pounner, a yoa kouezet eno ivez. Goulen a eure gantañ petra en doa en e garr.
- — Choantchou ha dezoiou mat
- Gant promesaou gwellaat,
eme ar pautr harnez ; gant sort-se e vez paveet an hent
