Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
Hag heñ d’ar gær endro, en eur red, hag ober eun nebeud sachadennou war e neuden, hag ivez war bleo e vicherourig ; prestik goude e tiwiske e ziaraugen ler, hag hen taule traoñ, en eur lavaret : — Red eo d’iñ mont arre da laret o gwirionez dan dud ! —
Digouezout a reas gant kilvizien an ti nevez. — Petra eo ze, emezañ a-bouez e benn, ne drouc’hit ket ar c’hoad eeun ha reis ! Penaus e chomfe ar c’hoadach en e zav, mar be an holl dreustou stignet ken digempenn, ha lausk, evel ma biz em genou ? — Hag heñ klask lemel ar vouc’hal a dre daouarn eur c’halvez da ziskouez d’añ penaus e vez kalviziet koad a-zoare ; mes hema na
