Eun tamm braoik a beadra. Da genta ar c’horn-boud ze n’eus ket bet den d’her prena. Me zo bras va fouge gantan. Me c’hell gantan ober eun tamm muzig, eun tamm son laouen ha skiltrus.
Klevomp ’ta. Perig a zon. O la la ! An trouz se a ra poan d’am dant. Lavaret e ve edo eur vioc’h teo o vlejal. Perig a zon adarre krenvoc’h. Tao ’ta, mil gurun, me a vo bouzar ganez. Perig a c’hoarz. Ha n’ec’h eus ket bet tra all ebet warlerc’h da eontr ?
Eo, eo ; arc’hant ! arc’hant brao. Selaouit ! Lakaat a ra e arc’hant da zeni en e zourn. Selaouit ! C’hoarzin a ra.
Pegement ?
Tri skoed ! tri skoed arc’hant gwenn, unan, daou, ha tri. N’em eus ket bet biskoaz kemend all. Daoust ha dibri a c’heller eul lein vat gant tri skoed ?
Feiz va Doue, her c’hredi a ran. Tri skoed ! gant tri skoed e c’heller ober eul lip e bao eus ar re gaera. Eun den bennak, ha pa ve zoken eur roue e ve, kalz re eo d’ezan tri skoed da leina.
Gwir ? Gant va zri skoed, me a c’hello kaout silzig, kig moc’h, viou fritet ha bara fresk ?
