E vezoc’h delivret certen eus ar maro.
————
Novet Dialog.
Renod hac e suit.
Renod, pignet var Boyard, a lavar :
Orsus, demp prest, va zud, evel p’hor be marc’hat,
Var zu mene Focon, rac na vemp diveat.
Ma n’allomp dont abenn da zelivra va breur,
Me varvo gant glac’har qerqent hac e valeur.
Regnier.
Partiomp pa guerfoc’h vtt sovetât ho preur,
Ha tachomp d’êruout qent tud an Ampereur.
Ni lamo anean digant tud ar Roue,
Ia, pa ve memes pemp mil den aneze :
Me gred parfetamant e vo grêt contenanç
Da c’hout piou a stago Richard eus ar potanç.
Renod.
Demp prest en hor beach, Autrone, me ho ped,
Ha ne arrêtomp qet qen e vimp êruet.
En em laqat a reont en hent, hac en em
gavont tost da Vont-Focon.
Renod.
Cetu ni ar vech-màn, va zud, tost d’an andret
El lec’h ma tle bea va breur executet ;
Rac-se lavarit din ebars en langach bêr
Petra hon eus bremàn ar güella da ober.
Guichard.
Ma ve c’houi a zentfe eus va avis, va breur,
N’en em discoelfemp qet da dud an Ampereur ;
Rac mar santont penos hor bo ar volonte
Da zont da zelivra hor breur Richard oute,
E teuint d’e grouga, an dud fall ha traitour,
Qent ma c’halfomp donet da rêi deàn sicour.
Chomomp amâ er c’hoad ha beomp var hor gard
Pe da goulz e teufor evit crouga Richard,
