Pajenn:Ar Prat Rimadellou brezonek, 1911.djvu/47

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 37 —

warlerc’h egile e-touez eur guchen goad lakeat eno da zec’ha da c’hedal ar goanv.

Eur vogeden c’hlas a zave eus ar siminal.

Dirak an nor ez oa eur c’houeriad o tizamma eul loen eus ar sac’hadou greun a zouge ; ha war an treuzou, eur wreg yaouanka yoa en he zav, eur bugelig etre he divreac’h, unan-all o chacha war he zavancher. Ar goueriadez a vousc’hoarze d’he gwaz a deue eus marc’had Lokournan.

Digouezet gant skalier al liorz, an diaveziad a lavaras :

— « Salud d’eoc’h, Barbaig, ha d’eoc’h, Tugdual, ha d’ar gompagnunez a-bez ! »

Barbaig a reas eur zell :

— « Laouig eo ! » emezi.

— « A ! eme Laouig, n’eus bet nemetoc’h oc’h anaout ac’hanon. Barbaig kez ! »

Hag e poke d’ar vugale, endra ma rekete Tugdual donedigez vat d’ezan.

Diezamant ebet etre an dud vat-ma.

Pep-hini en doa dibabet e lod, ha ne jome ganto nep seurt keuz, nak an disterra kasoni oc’h den.

P’o doe komzet eur pennad, Tugdual a ziskennas d’ar c’hao da gerc’hat eur podad chistr, hag a leunias teir gweren ; hag o veza stoket e weren ouz hini Laouig e lavaras :

— « Ev, mignon Laouig ; krenv eo eun tammig, n’eo ket fall evelato ! »

— « Hag eürus oc’h, Laouig ? » a c’houlennas Barbaig.

— « Gouiziek, ya ; ne don na nobl na pinvidik avat. Ar mean a ya hag a deu ne wisko ket a van. Studiet em eus kement a vez desket d’an dud, ha n’ouzon ket hirroc’h evit ho paotr Tangi ha na oar nemet e gatekiz. Ha c’houi, Barbaig hag eürus oc’h ? »

— « Ya, Laouig. Gedet em eus ac’hanoc’h epad eur bloaz, ha pa welen ne zizroec’h ket, em eus rentet va fromesa en dro war aoter ar Werc’hez Vari. Hag evit senti oc’h vazad Fanch-Koz hag oc’h va mamm Mac’harid, — ra vezint e peoc’h gant Doue ! — ez oun dimezet da Dugdual. Nao bloaz a zo abaoue. Eur pried mat eo… »

— « Ha c’houi, Barbaig, a zo eur wreg vat, eur vamm vat… »

— « Hep beza pinvidik hon deus evelato kement a zo red. An Ao. Doue en deus digaset d’eomp eur bugel bep bloaz ha, seul-vui e tigaso, seulvui e rei hon eürusded ! »

— « Arabat e vezo d’eoc’h ober tud ouiziek diouto, va mignoned. Ra jomint kentoc’h da labourat an douar, o karet, o veuli hag o servicha Doue ! »