Ar gontaden dudius-ma a zo tennet ganen eus Levr Buez Sant Teodot, savet gant an Ao. Guillou, maro person e Penmarc’h, an hini en deus gret traou ker brao e Brezoneg. Goulen a ran, evit brasa plijadur ar Vretoned, ma vezo advoullet e oberou. (Klaoda’r P.)
Dioc’h an abardaez, setu Fanch koz o tont d’am c’haout :
— Gouzout a rit, Aotrou, emezan, em beus divizet tri dervez foar ; varc’hoaz, ma n’ho peus ket ezom ac’hanon, em beus sonj da vont da Landi.
— Mat, mat, yao, eme ; eus goulou-deiz betek nav eur ema ho kabestr war ho moue… Setu ama gwerz eur banne hag eun tamm butun… »
Hag e rojon d’ezan eur pez dek gwenneg. Fanch koz a dennas e voned segovi hag a bokas d’e zourn. Er nosvez-se ar zaout, ar marc’h, o devoe askoan, kel laouen oa ar mevel.
Antronoz, mintin mat, edo Fanch koz oc’h en em frotta, oc’h en em spura, oc’h en em larda (da lavaret eo o larda e voutou) ; e varo a yoa raklet, e vleo gris difuilhet, diboultrennet… M’hen diche gellet ive o diloueda !!!… Mes, siouaz ! ouzomp-ni, braerien koz e wall stag ar c’hanastr !
Wardro seiz eur ez eas d’è yalc’hig, e kemeras eur pez ugent real, e sellas piz outan, rak marteze her gwele evit ar wech diveza… Unan koant oa, kochet tro-war-dro. Eur pez a eiz real digoch a deuas warlerc’h, ha da echui, eur gwenneg bennak. Evel just, va fez dek gwenneg a yoa ive eus an abaden.
