— « Hag e pezo… Ehan ’ta da skei ; bruzunet oll eo va izili. »
Ar goveller a ziskoulmas al las, ha Satan a zilammas er-meaz o sakreal, o vallozi. Mont a reas ac’hano o chilgammat, kroumet oll evel eun den koz.
Pa erruas en ifern, an holl diaoulou bihan a oe sebezet o welet o mestr en eur stad ker reuzeudik. Na gredjont ket avad goulen digantan petra yoa c’hoarvezet… Abaoue eo e vez great an diaoul kamm anezan.
Dont a reas koulskoude an Ankou da welet ar goveller. Na ankounac’ha den ebed, siouaz ! Hag ar goveller a varvas d’e dro. Kerkent e ene a nijas d‘ar broiou dianvez. Ma tigouezas gant dor ar Baradoz. Ha setu hen o skei goustat warni. Den na zigoras. Marvad n’en doa ket skoet krenv a-walc’h. Hag hen o skei krenvoc’h. En dro-ma sant Per a glevas, hag e teuas da zigeri.
O veza kornzigoret an nor e c’houlennas :
— « Piou oc’h-hu ? »
— « Me a zo eur goveller eus a vro Breiz ; dont a ran da c’houlen beza digemeret er Baradoz. »
— « Sell ‘ta ! Ya, anaout a ran ac‘hanout. Sonj ec‘h eus em boa eun droiad lavaret d’it goulen ar Baradoz digant Jezuz. Na falvezas ket d’it. Ha brema, p’eo gwir out bet ker mignon d’ar gwin ardant, kea pelloc’h, rak na vezi ket digemeret ama. »
Ar paour keaz den a gendalc’has gant e hent dre ar broiou dizanav. Goude beza beachet pell bras, setu hen o tigouezout dirak eun nor houarn ruz. Hag hen da c’houlen digor. An ifern oa. Ar goveller na ouie ket lenn, setu perak na c’hellas ket lenn ar c’homzou skrivet war an nor vras :