digez ar gambr a bez, ba dreist-oll e chomiz mantret, о welet eur gwele arc’hant о lintra oc’h skeud ar goulou.
Mes allaz ne gouskiz ket nemeur em gwele arc’hant, rak va spered ne oa ket aez, aoun em boa da vankout d’an heur, aoun em boa da veza lazet gant ar biliennou. Antronoz vintin da deir heur e oan war zao, ha tec’het a riz deuz kastell ar spont gwella ma c’helliz. Pa oan digouezet war ribl an aot, da deir heur hanter, Mari Morgan a oa о c’hortoz ac’hanon. En em lakat a riz adarre da azeza war he fenn, ha gant he bleo ec’h en em stagiz adarre gwella ma c’helliz war he c’hein. E oan c’hoaz о peur achui azeza pa gleviz eun drouz spontuz er maner, ar merc’hed a iouc’he a bouez ho fenn, ha prim e weliz anezho ho zeir о tont da doull an or vraz. Va lestr beo neuze a en em lakeaz da faouti ar mor gant tiz. Mes ar merc’hed ive a en em daolaz er mor ho zeir, ha gant ho divrec’h nerzuz e neuent kalonek ha start. Kaër e devoa ar vor-blac’h skei dizamant an dour, ar merc’hed ne gollent ket nemeur warnomp, ha beteg kreizdeiz e welen anezho о heulia ac’hanomp.
Goulskoude, eun tammik araok kuz-heol, e weliz ar C’hlemmou, termen va devez. Evel kustum, pa oamp digouezet tost d’an aot. Mari Morgan a lezaz eur zutaden, evit lavaret da dud ar maner e oa eur beachour о c’houlen beza digemeret evid tremen an noz. Aveac’h e oan diskennet war an trez, ma kleviz eur muzik о son e Kastell enezen ar C’hlemmou, mes ar muzik-ma a ioa trist meurbed. An delen eleac’h son laouen, na ree nemed klem, hirvoudi. Ar merc’hed a gane hag о mouez a ioa leun a ganviou. Ne oan ket evid komprenn petra zinifie ma oa kement a dristidigez aman evel a laouenedigez a ioa e maner enezen ar Spont. Sonjal a reen goulskoude ne c’helle ket, ha ne dlee ket beza laouenedigez en eun enezen hanvet enezen ar C’hlemmou.
Ne jomiz ket pell da zonjal na da esa komprenn perak e oa laouenedigez en unan euz an enezennou, ha tristidigez, kanviou en eben. Va c’hefridi em boa da ober, m’em boa mui netra da zonjal.
Mont a riz eta er maner, hag eur plac’h yaouank gwisket gant dillad perlez du, a deuaz da c’houlen ouzin petra glasken. Neuze e lavariz d’ezi va c’hefridi, hag e roiz d’ezi an tam paper roet din gant itron enezen ar spont.
Ar plac’h yaouank, goude beza lennet ar pez a ioa war va faper, a grogaz em dourn, hag a gasaz ac’hanon da gaout eun itron goz daoubleget. Ar vaouez-ma a oa trist, ha delc’her a ree etre he daouarn eun delen gaër meurbed, mes ne c’hoarie ganthi nemed eur vech ar mare. Ar vrac’h goz a lakeaz he lunedou.
Ar vrac’h goz a lakeaz he lunedou var he fri, hag he daouarn о krena, e lavaraz a vouez uhel ar c’homzou merket war ar paper roet d’ezhi gant an dimezell :
— Ar Breizad a zo fur, dre aman ez eo tremenet d’ar zeitek a viz heven.
— Fur oc’h, va mab, a lavaraz d’in neuze, mes n’oc’h ket bet atao fur evel hirio, ha diouallit na deufe d’eoc’h koueza c’hoaz abenn fin ho peach.
A veac’h e devoa lavaret an itron goz ar c’homzou-ze, ma kleviz an aot о tregerni gant kan dudiuz ar merc’hed iaouank en em gavet war neun deuz enezen ar Spont en enezen ar C’hlemmou. Eleac’h teir breman ez euz c’houec’h, ha diez eo gouzout pehini anezho eo ar vraoa, pehini anezho e deuz ar vouez dousa da gana oc’h son an delen. Sonjal a reen e oa poent d’in en em lakat da vad war evez, rak ma oa bet eseet dija va zempti, ne ket esaat a ree va abaden, va c’hefridi.
