Marc’harit coant
Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Marc’harit Koant.
Chileuët hol, o chileuët
Eu sonic nevez ’zo savet,
Da Varc’harit oc’h Kergluyar,
Proprican plac’h war ann douar.
Hac he mamm a lâre d’êhi :
Marc’harit keh, coantic oc’h-c’hui !
Petra vern d’eing bud e ken brao,
Pa n’am dimezet ket atao ?
Pa ve ann avalenn en ru,
Rêd ê he gutul, ha doc’htu ;
Coei ra euz ar voenn ann aval,
Mar n’hen gutuler, ia da fall.
— Ma merc’hic coant, ’n em frealhet,
A-benn ur bloe e vec’h dimêt.
— Ha mar marvan a-raoc ur bloe,
Ma laket on eur bez neve.
Laket tri boket war ma be,
Unan a roz, daou a lore.
P’az eï re dimêt d’ar vered,
E kemerint peb a voked ;
Hac e lârint ’n eil d’egile :
— Chetu ur plac’h iaouanc ame
Pini a zo marv en he c’hoant
Da zoug mirouerou arc’hant !
War ann hent-braz kent ma laket :
Cloc’h evidon na zono ket ;
Cloc’h war ann douar na zono ket,
Bêlec d’am c’herc’had na zeui ket.
Stival, tost de Bontivy, 1848.