Itron vat santez Anna, c’houi ’zo nerz Breiz-Izel,
Hon skoazell e pep amzer, er peuc’h hag er brezel ;
An holl Vretoned, amañ, a gan a-greiz kalon,
Ha war douar, ha war vor, meuleudi d’eoc’h, Itron.
C’houi hepken ’touez ar mammou ’ch eus lakaet er bed
Eur bugel gant he c’hrouer, a-raok genel, karet :
C’houi ’zo Mamm da Vamm Doue, da Vamm ar gristenien,
Ho merc’h a zo Rouanez an holl grouadurien.
Pa oa ganeoc’h en ho ti, Mari d’eoc’h a blege,
Pa lavarec’h eur gerig, raktal hi selaoue ;
N’eo na bouzar nag amzent, en Nenvou, war he zron
Teneroc’h eget biskoaz eo breman he c’halon.
Evel Mari ha Jozeb, pa gomzit ouz Jezus,
E anvit e gwirionez ho Mab karantezus :
An dud a gar o mamm-goz, c’houi ’zo mamm-goz ive(z),
Ha Mab ho Merc’h a zo gwir den ha gwir Doue.
Eürus dreist an holl boblou ar bobl a Vreiz-Izel,
O kaout evit Patronez eur santez ken uhel !
Keit ha ma talc’ho ar mor da c’houriza hon bro,
E Breiz, dre skoazell Anna, ar Feiz start a chomo.
N’eo ket a-walc’h d’ar c’hristen anavout ar wir Feiz :
Ne deo nemet eur barr sec’h, hep karantez ’n e greiz ;
Anna, deskit d’imp karout Jezuz hag ar Werc’hez,
Ha ganti da virviken bezit hon Rouanez.