Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 28

Eus Wikimammenn
EIHVÈD CHAPISTR AR-N-UIGUÉND.
II. er boén en dès hur salvér anduret én é gorv.

1° Jesus-Chrouist en dès anduret én é Gorv muyoh a zrougueu eit n’en dès anduret rah er Vartirèd ha rah,en dud. O justice Doué, pihue e gredehé hou sontéal ! O Tad éternel, petra en dès hou touguet de lacat hou Mab carantéus idan perh tud quer counaret ! Péhour, te hellehé santein ur ræson benac a guement-cé a pe houyehès petra-é un Doué dispriset dré er péhèd !

Ni e lein én un histoér penaus ur roué en doé ur bobl péhani en doé hum sàuet énep dehou. Er bobl-men er sterdé quement que ne vennent en discar a ziar é drôn. Mab er roué, é huélèt ou hounar, e yas d’hum daul doh treid é dad hag e laras dehou : me zad a garanté, pardonnet d’er bobl queih-cé. — « Ah ! me hroaidur, emé en tad-men, er bobl-cé, péhani e mès câret quement a houdé ma on ar en trôn, ne hel quet bout pardonnet, a vihannoh lacat lod a nehai ér prison, lod aral e vou ret forbannein a me ranteleah hag hilleih e vout ret lacat d’er marhue. — Me zad, me zad, e rescondas er prince youanq, just ha gùir-é er péh e laret. Hama, mem buhé, men goaid e za ag ul ligné royal, é léh turul hou pobl ér prison, er forbannein ag hou ranteleah, hag é léh er marhue e jauge doh ol en dud counaret-cé, taulet er punitioneu-zé ar-n-an-mé ; laqueit-mé d’er marhue. » En tad, é huélèt quement-cé, e zégassas é vab ar er vangoér ihuellan ag er guér, hag e hras el lacat d’er marhue dirac en ol. Quement hanni e oé é huélèt un dra quer souéhus, é hanàué splann mad er vrastèd ag ou zorfæt, ha péh quer bras oé colér ou roué, que n’hum lacant de chongeal én-hai ou hunan petra ou doé groeit, hag ind hum rantas anfin d’ou devér èl aguênt ; mæs guet hilleih a anquin ou dout hum gueméret doh ou roué. Deustou ne hellér quet larèt é ma haval er péh en dès groeit er roué didruhé-cé, doh er péh en dès groeit Calon misericordius en Eutru Doué aveid omb-ni, é exampl e hel neoah chervige de ziscoein é ma bras caz en Eutru Doué doh er péhèd. Rac Doué en Tad, péhani en dès ur garanté infini eit Doué er Mab, e lausq en tauleu eahussan de gouéh ar nehou. Ean e lausq en diaulèd, en ol fallantéieu ag en ihuern de væstronein é calon er vourreàuïon que n’en dès hanni a nehai un distér truhé doh Mab Doué. Ean e lausq en tauleu de scoein é Gorv adorabl, d’er blocein, d’er rouguein ha d’er golein a houlieu. Ean e lausq ur vostad soudardèd de scrabinein ha de zispen é face sacret, de blantein spern én é Bèn adorabl ; én ur guir, berhonnet ha mâlet-é étré ou deourn. Anfin, ean ou lausq de ziflosquein é isquern goudé m’en dès scùillet rah é Hoaid, d’en tachein doh er groéz é quis ul multrér, ha, staguet doh-t-hi, ean e varhue étré deu lair. Hà perac quement a rustoni é quevér ur Mab quen douce, quer caër, quer carantéus ha quer santel ? Rac ean en dès hum garguet a han-omb ha tennet ar nehou ol en drougueu hur boé méritet. Musulet bermen er sam ag hou péhedeu doh ponnérdæt er groéz.

2° Chonget erhat enta, e lar S. Pierr, é souffranceu Jesus-Chrouist ; ind e zisquou d’oh tri zra : 1° Petra-é brastèd en Eutru Doué, a pe ne oé meit izeldæt un Doué capabl de rantein dehou inourieu jaugeabl ? Petra-é santeleah Doué hag er haz en dès doh er péhèd, a p’en doé èl dishanàuet é Vab, rac ma huélé én-hou seblant er péhèd ? Petra-é justice en Eutru Doué, péhani n’en dès guellet bout distannet nameit dré izeldæt é Vab ? Petra-é misericord en Eutru Doué, péhani en dès lausquet é Vab adorabl é creis quement a dourmanteu eid hou tennein hui ag en ihuern ? Ha péh quer bras é bet caranté é Vab, péhani en dès hum reit a nehou é hunau d’en tourmanteu-cé ha d’er marhue dré druhé doh-oh, ha guet quement a garanté èl pe vehoh bet hou ç’hunan ér bed. — 2° Hui e ztsquou chongeal én é souffranceu petra-oh, péh quer précius-é hou ç’inean, er péh hi dès coustet hag er péh e tal, a p’en dé bet ret d’un Doué huisein er goaid, merhuel én tourmanteu eid hi zennein ag en droug hag hi lacat én hent mad. — 3° Hui e zisquou hoah fallanté er péhèd, a p’en dé bet caus de varhue Mab Doué ; hui e huélou er vrastèd a nehou, rac quenavé Jesus-Chrouist ol en dud, d’un taul, n’en devezé jamæs guellet diverchein a han-amb ur péhèd marhuel hemb quin. Na brasset punition e zou deliet d’er péhèd ! Rac mar dé bet ret cavouét mériteu hemb som un Dén-Doué eit diverchein er péhèd, ret-é larèt ehué penaus ur boén hemb som, un ihuern éternel n’en dé quet rai rust eid er punissein. Hui e hanàuou anfln er péh e zeliet gobér eid er punissein ér bed-men, én ul larèt : mar en dès er vamen ag en ol santeleah souffret eit péhedeu péré n’en doé quet groeit, a betra é teli bout ingorto un torfætour èl on-mé, cablus a béhedeu hemb nombr.

Guet ræson enta en en dès laret en Tadeu santel penaus Jesus, staguet doh er groéz, e zou ul livr bras é péhani er ré abil hag er ré dihouyèc e zeli disquein ou religion. Él livr sacret-cé en en dès er Sænt disquet hanàouèt Doué hag er péh e zelient de Zoué. Er grucefi e oé perpet dirac ou deulegad. É léh pourfittein ag el leçonieu e ra d’emb, ni e hra èl bugalé péré e zigueor ul livr péhani ne leinant na ne gomprenant quet. Neoah en hani ne houér quet el livr-cé ag er groéz e hel larèt penaus ne houér nitra. Sant Paul n’hum hloriflé nameit a hanàouèt Jesus staguet doh er groéz. Ah ! ma ne hel quet dareu, goaid ha marhue un Doué digueor hun deulegad ar hun devérieu hag ar hur péhedeu, brasset-é hun dalledigueah hag hur misér !

résolutioneu.

1° Naren, nitra ne hellou mui em lacat de durul termén d’em honversion. 2° Prest-on, guet er secour a hræce Doué, de souffrein tout quêntoh eit clasq hoah ur péhèd marhuel hemb quin. — O Jesus ! mé hou pèd, dré er poénieu e hoès anduret a gaus d’em féhedeu, de rein d’ein en dout caz bras doh er péhèd, ha ma hrein pénigen ag er ré e mès bet er maleur d’hobér beta bermen.