| ◄ Ne zeliér quet lacat dalé ér gonversion un dé hemb quin. | Secourieu d’hum gonvertissein tennet a Bassion Jesus-Chrouist. 1. Er boén en dès anduret én é Inean. | 2. Er boén en dès hur Salvér anduret én é Gorv. ► |
Requis-é bet de Jesus-Chrouist souffrein eit disquein d’emb petra-é Doué, petra-é mab-dén ha petra-é er péhèd. Quenavé poénieu Jesus-Cbrouist, jamæs n’hur behé bet hanaouèt santeleah en Eutru Doué, brastèd na peuranté mab-dén, nac ehué er péhèd. Ret-é bet enta d’hur Salvér souffrein. Hà petra en dès-ean anduret ? Ol er péh e hellé andur én é Inean hag én é Gorv. Én é Inean en en dès santet en dongér brassan, en anquin garhuan, el lorh blaouahussan, er véh poéniussan. Spered mab-dén ne hellou biscoah gouyèt beta men é ma bet ol en drougueu-cé én é Galon.
1.° En dongér brassan. — Èl m’en doé hum reit d’é Dad, guet er garg e gueméré a han-omb, ean hum huélé goleit ag hun delé ha gronnet ag hur péhedeu. Quement-cé e hré un droug bras d’é Galon santel. Petra e chongehoh-hui a boén ur prince youanq de béhani é vehé gusquet reillenneu ur peur, carguet a leu hag a anstu, ha ma vehé nehou taulet guet-hai, é creis el loussan amprehonèd, én ur prison tihoel é péhani é vehé ret dehou pad ol en amzér en devehé de vihuein ? Nag un dongér e santehé-ean é vout én ur stad quen truhêc ! Mab Doué, Jesus-Chrouist, en dès bet-un droug-calon hilleih poéniussoh, doh hum huélèt gronnet a béhedeu er bed a béh ; é oé èl pe vezé bet soubet ha béet é lousteri hag é fallanté en ol dud. Drougueu méhus er péhèd hum ziscoé taul a taul dirac é chonge, hemb ne hellé col er huél eahus a nehai ; ha chetui azé treu erhoalh eit rein dongér d’é Inean.
2° En anquin garhuan. — Ol péhedeu en dud a béré en hum huélé sammet, èl m’el lar er profæt, e drézé é Galon guet un anquin quer garhue ha quer calet, que n’en devehé marhuet guet er boén en doé è huélèt un inean hemb quin doh hum gol é hobér er péhèd. Oh ! na brasset-é bet enta é anquin ! Guet a zareu e scùillé-ean é huélèt un tolp eahus a ineanneu é carguein en ihuern a gaus d’un nivér quer bras a béhedeu e hrér bamdé ! É anquin el laqué de vout quen trist que ne ridé un huisen a hoaid ag é Gorv sacret. É hlahar e oé quel luêm que n’en devehé quet ol en dud, d’un dro, guellet andur un dapen ag en drougueu e anduré-ean guet en anquin en doé.
3° El lorh hag er scont blaouahussan. — Jesus-Chrouist en doé dalhmad dirac é chonge justice ha santeleah é Dad dispriset guet er péhour. Ean e huélé rah er punitioneu e vérité peb péhèd, en drougueu huerhue e oé deliet dehou andur aveid ou distrugein a zirac deulegad en Eutru Doué. Er chongeu anquinus-cé e goucié bamdé quement tam lehuiné en doé santet én é Galon a houdé ma oé ar en doar ; mæs ér jardrin a Olivéd é lorhant quement é spered que ne hra meit creinein guet en dougeance én ou raug. Couéh e hra ér vrassan disconfortance, ha quenavé ur miracl, ean en devehé bet marhuet guet en eun a hrent dehou.
4° Er méh poéniussan. — Ne hellér quet ehué hanàouèt quer bihan péh quer poénius oé bet d’hur Salvér Jesus-Chrouist, Doué ha dén, er méh e santé.
1° Méh en doé dirac é Dad éternel. Carguet ma oé ag hun ol fallantéieu, ne hellé quet sellèt doh é santeleah adorabl ; ean hum huélé rai gouciet. Ean hum gavé quer cablus èl p’en devehé groeit quement péhèd e oé. Hum hroeit en devoé, e lar Sant Paul, milliguet aveid omb.
2° Méh en doé én-hou é hunan. En hani hum huélehé goleit a lovr, hag en tammeu breinnaté é tistag a zoh é vampreu, en devehé méh é monnèt é misq en dud yah. Na brasset oé bet enta er méh a Galon Jesus-Chrouist doh hum huélèt goleit a lovr er péhèd, a lousteri er péhèd, a vreinnaté er péhèd, gronnet a dorfæteu mil gùéh méhussoh eid el lovr dongeruasan. Sant Paul en doé enta ræson de larèt penaus Jesus-Chrouist n’en doé lehuiné erbet én-hou é hunan, rac couéhet en devoé ar nehou péhedeu en ol dud.
3° Anfin méh dirac en dud. Na calettet oé bet é véh é santein é Zivinité cuhet, temalet é gueu ha juget ar avis er bobl hardéhan ha counarettan e zou bet biscoah eid en droug. Santein e hré é oé goapeit hag anjuliet ; ean hum huélé stuellet, stleiget dré er ruïeu, arriet èl ul lair pé ur multrér e gassér d’er groug. Ancoéheit-é guet é amièd cârettan, goal-drettet-é èl un torfætour, flastret-é idan en treid èl ur prean doar, staguet-é doh er groéz él lorh ha méh en dud. Hà guellein e hré-ean hoah bout méhequeit open én-hou é hunan ? O mab-dén ! petra e chonget-hui é huélèt un Doué mâlet idan ér boén, flastret ha difflastret guet quement a gounar ! Chetu er stad é péhani en en dès vennet hum lacat eit cavouèt pardon d’hou péhedeu, hag eit rein d’oh d’hanàouèt é ma bras en droug e hoès groeit. Hà hui e hellou hoah sellèt er péhèd èl nitra ?
1° Me chongeou liès é boén, ér glahar, ér scont hag ér véh é péré en dès quen disconfortet me Salvér én é Inean santel. 2. Me leinou er chapistr-men sel gùéh ma-hein de govessat, eit rein d’ein muyoh a gontrition. O men Doué ! reit-t’ein er græce d’en devout a me féhedeu lod ag er glahar e hoés-hui bet a gaus dehai.