Er hombat spirituel/Chapistre 59

Eus Wikimammenn
◄   Ag en offrance e zeliamp gober de Zoué a hanamp hun hunan. Ag en devotion tiner hac a boénieu er séhour spirituel. Ag en examen a goussiance.   ►


CHAPISTRE LIX.
Ag en devotion tiner hac a boénieu er séhour spirituel.


EN devotion tiner e za pé ag en natur, pé ag en goal-isprit, pé ag er græce. Hanàuet vou é hourièn dré er fréh e daulei én inean ; rac ma ne ra antandemant erbet én hi, de zougein e zou na za pé ag er goal-isprit, pé ag en natur, é special mar sante un dein rai a blijadur én devotion-zé ; mar hum stague rai doh-t’hou ; mar da betac hum istimein gùel dré en arben a nehou. A pe santet enta hou calon lein a joé hac a gonsolation spirituel, ne gollet quet rai a amzer é examinein petra e èll bout caus ; mæs eveheit mat a lacad hou confiance é quement-cé, pé a hum istimein davantage. Beaih sourcius é contrel a hou pout hou izeldæt perpet presant dirac hou teulegat, de gonservein un disprisance bras eveit oh hou hunan, de zihoel a gârein rai en treu crouéet, memb er ré spirituel ; beaih sourcius de glasque Doué é hunan, ha de zesirein hemp quin pligein dehou ; rac nezé a bout é tehai ag ur fal vammèn en douster a santet, changein a natur e vehai hac é commancehai bout un effet ag er græce.

Er sehour spirituel e za ehué ag en tri caus-zé a beré en hun ès compset soudèn. 1.° Ag er goal-isprit pehani e ra é bossible eit hun douguein d’en dioustemant, eit hun divarchein a ziar en hént a berfection, eit hun douïein én dro er plijadurieu væn ag er bed ; 2.° Ag en natur corromplet pehani e ra demp commettein hilleih a fauteu, hun rante lourde ha lache, hac e stague hun haloneu doh er madeu ag en doar ; 3.° Ag er græce e ra demp er Speret-santel, pé eveit hun distaguein a zoh tout er peh nen dé quet revé Doué ha ne gondu quet de Zoué, pé eveit rêin demp d’hanàouet splan penaus tout et peh hun ès a vat ne èll quet donnet meit a Zoué, pé eit gober demp istimein davantage donæzoneu en ean, pé eveit hun joentein stertoh doh-t’hou én ur gober demp renonciein de guement tra zou ol, d’er plijadurieu spirituel memp, guet eun, mar hum staguamp rai doh-t’hai, na bartagehemp hun haranté pehani e zeli bout tout dehou, pé anfin rac me vour doh hun guélet é combatal guet courage hac é profitein a é hræceu.

A p’en hum gavet enta én diouste hac ér séhour, distroêit dohoh hou hunan, examinet pé si en dès groêit teoh col en devotion tinér ; hum gorriget prestan ma ellehet, non-pas eveit recouvrein en douster hont pehani en dès hum changet é huerùonni, mæs eveit forbannein a hou inean tout er péh nen dé quet agréable de Zoué. Goudé un inclasque perhueh, ma ne gavet quet en defaute-zé, ne chonget quet mui én devotion tinér, æsæet hemp quin possedein er gùir devotion, pehani e gonsiste é ober volanté Doué é quement tra zou ol ; n’abandonnet quet hou exerciceu spirituel ; mæs ne vern peh quer séh, ha dioust ha didalvé en ou havet, queméret er resolution de zerhel ferm én hai, en ur ivet a galon vat er haliçad e bresante teoh a é zourn hou tad pehani e zou én ean.

Hac opèn er séhour pehani, haval é, e ra deoh bout digâs eit treu en eutru Doué, mar santet hoah hou isprit ambarrasset ha carguet a dihoeldæt én ur fæçon ne ouïet peh resolution quemér, na doh peh tu troêin, ne gollet quet courage eit en dra-zé ; chommet attàu staguet doh er groez ; dispriset peb soulagemant a berh en dut, ha refuset er honsolationeu væn e ellehai er bed ha quement tra zou crouéet rêin deoh.

Opèn, cuhet hou poén d’en ol meit d’hou tad spirituél de behani éma ret teoh hé disolein non-pas eveit cavouet én hi ur soulagemant benac, mæs eveit desquein hé supportein guet ur resignation carantéus de volanté en eutru Doué. N’implæét quet hou communioneu, hou pedenneu, nac hou exerciceu spirituél aral, eit clah receu guet hur Salver ma pligeou guetou hou tistague a zoh er groez ; pedet-ean quentoh de rêin courage assès deoh eit héliein é exampl hac eveit é vrasaan gloër ma chommehet doh-t’hi bet er marhue.

Maes ma ne bermet quet teoh en trouble a hou speret pedein ha meditein èl en ordinær, pedet ha groeit meditation attàu guelliquan ma ellehet : ha ma ne ellet quet gober usage ag hou antandemant, implæet én é léh desirieu hou volanté, joentet doh-t’hai er bedèn a vouéh isél, en ur gomps guéh dohoh hui-memb, guéh doh hur Salver. Er pratique-zé e rèi hilleih a vat hac a soulagemant deoh én hou ol poénieu. Laret enta dohoh hui-memb én occasion-zé: [1] O me inean, perac é oh-hui quen triste, ha perac en em zroublet-hui ? Espéret é Doué ; rac m’er mêlou hoah, pen dé me Salver ha mem Doué. [2] Perac, mem Doué, en e huès-hui pelleit doheign ? Perac en em dispriset-hui, én amzér m’em ès er muihan dober a hou secour ? N’em abandonnet quet a grên.

Hui hou pou chonge ehué ag er santimanteu mat e inspirai Doué de Sara, moès Tobie, én hé affliction, ha hui e larou gueti, ér memb isprit, non-pas hemp quin a galon, mæs memb a vêg : [3] Men Doué, ol er ré hou chervige e ouair penaus mar dint éprouvet ér vuhé-man dré er souffranceu, recoupanset veint : mar dint carguet a boénieu, delivret veint a nehai ; ma ou hastiet guet justice, hui e rèi misericorde dehai ; rac ne vourret quet a hun guélet doh hum gol : arlerh en tampeste hui e zegass er halme, hac er joé arlerh en trebil. O Doué a Israël ! re-vou mêlet hou hanhue beniguet eit jamæs.

Represantet hoah d’hou speret hou Salver pehani ér Jardrin hac er Halvar en hum uél abandonnet guet é dad, a bout ean é vab câret bras hac é vab unique, douguet é groez guetou, ha laret dehou a greis hou calon : [4] Hou volanté re-vou groeit, ha non-pas me hana-mé. É joentein èl-cé en exercice ag er batiantæt don en hani ag er bedèn, hui e bratiquou er gùir devotion dré er sacrifice volanter e rehet de Zoué a hanoh hui-memb ; rac èl m’em ès ean laret déjà, er gùir devotion e gonsiste én ur volanté pront ha resolus de heliein Jesus sammet a é groez, é quement léh m’hun galhue ; de gârein Doué, rac ma velite bout câret, ha de guittat, mar bé ret, Doué eveit Doué. Pe gârehai un anfin a dut peré e ra profession ag en devotion, mesulein doh en dra-zé ou avancemant spirituel, ne vehent quet trompet èl m’émeint, na dré hou sclærder faus, na dré ardeu er goal-isprit ; ha ne vehent quet ingrat betac hum seuél einep de Zoué hac en hum glèmein hemp ræson ag er græce e ra dehai d’aprouve ou fatiantæt, int e rehai ou fossible é contrel d’er chervige fidelloh eveit jamæs, é credein é ordrèn hac é permèt pep tra eveit é hloër hac hun ol vat.

Un drompereah dangerus-bras é hoah en hani é pehani en hum gav hilleih a verhet peré en dès un hirriss veritable doh er péhet hac e zou sourcius bras de bellat doh en occasion ; mæs mar arriue guetai bout tourmantet guet er speret lous dré chongeu vil hac abominable, ha guéhavé meme dré huéleu horribl, int hum drouble hac e gol courage é credein émeint abandonnet guet Doué. Ne fehent quet chongeal é vènn er Speret-santel chom én un inean carguet a guement a esquedeu méhus. Èl-cé int hum abandonne d’en dristé hac e gouéh én ur meni-dizespoér, hac é vout hanter-feahet dré en tantation, int e chonge a guittat ou exerciceu spirituel, hac a retorn d’en Egypte : dal èl meint ne uélant quet er græce particulier e ra Doué dehai é permettein ma veint tantet eit nen hum ancoéheint quet, ma hanàueint en dondæt a hou miser, hac éma doh Doué éma ret harpein. Un ingratitude bras é enta hum glèm ag un dra eveit pehani é requehent trugairecat mil gueh madeleah infini en eutru Doué.

Er peh e zou ret gober én occasion-zé, é considerein erhat er goal-inclinationeu a hun natur corromplet ; rac Doué pehani e hanaù er peh e jauge guellan dohomp, e vènn ma ouiéhemp penaus a hanomp ni-memb ne hum zougamp meit d’er péhet, ha penaus hemp-t’hou en hum daulehemp péb-eil-pèn en druehan ag en ol valurieu. Ret é goudé lacad hun honfiance én é visericorde, ha credein, pé zisco demp en danger, éma intantion en dès d’hun tennein a nehou ha d’hun joentein stertoh doh-t’hou dré en oræson. Un obligation bras e teliamp discoêin dehou a guement-cé.

Mæs eit comps hoah ur uéh ag er chongeu fal-zé peré e za en drespet temp, un dra certein é en hum zismantant hilleih gùel én ur andur guet humilité ér boén e rant demp hac én ur dennein sourci d’hun isprit guet un dra benac aral, quentoh eveit é resistein doh-t’hai guet nehance ha dré nerh.


  1. Ps. 42. 5.
  2. Ps. 9. 22.
  3. Tob. 3. 21.
  4. Luc. 22. 42.